جزء سی ام

سوره النبا

إِنَّ لِلْمُتَّقينَ مَفازًا (31)
مسلّماً براي پرهيزگاران نجات و پيروزي بزرگي است
***
فَمَنْ شاءَ اتَّخَذَ إِلي رَبِّهِ مَآبًا (39)...
هر کس بخواهد راهي به سوي پروردگارش برمي‏گزيند...
***
سوره النازعات

وَ أَمّا مَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ وَ نَهَي النَّفْسَ عَنِ الْهَوي (40)
و آن کس که از مقام پروردگارش ترسان باشد و نفس را از هوي بازدارد
***
فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوي (41)
قطعاً بهشت جايگاه اوست
***
سوره عبس

عَبَسَ وَ تَوَلّي (1)
چهره در هم کشيد و روي برتافت...
***
أَنْ جاءَهُ اْلأَعْمي (2)
از اينکه نابينايي به سراغ او آمده بود
***
وَ ما يُدْريکَ لَعَلَّهُ يَزَّکّي (3)
تو چه مي‏داني شايد او پاکي و تقوا پيشه کند،
***
أَوْ يَذَّکَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّکْري (4)
يا متذکّر گردد و اين تذکّر به حال او مفيد باشد!
***
أَمّا مَنِ اسْتَغْني (5)
امّا آن کس که توانگر است،
***
فَأَنْتَ لَهُ تَصَدّي (6)
تو به او روي مي ‏آوري،
***
وَ ما عَلَيْکَ أَلاّ يَزَّکّي (7)
در حالي که اگر او خود را پاک نسازد، چيزي بر تو نيست!
***
وَ أَمّا مَنْ جاءَکَ يَسْعي (8)
امّا کسي که به سراغ تو مي‏آيد و کوشش مي‏کند،
***
وَ هُوَ يَخْشي (9)
و از خدا ترسان است،
***
فَأَنْتَ عَنْهُ تَلَهّي (10)
تو از او غافل مي‏شوي!
***
 سوره التکویر

إِنْ هُوَ إِلاّ ذِکْرٌ لِلْعالَمينَ (27)
اين قرآن چيزي جز تذکّري براي جهانيان نيست،
***
لِمَنْ شاءَ مِنْکُمْ أَنْ يَسْتَقيمَ (28)
براي کسي از شما که بخواهد راه مستقيم در پيش گيرد.
***
وَ ما تَشاؤُنَ إِلاّ أَنْ يَشاءَ اللّهُ رَبُّ الْعالَمينَ (29)
و شما اراده نمي ‏کنيد مگر اينکه خداوند -پروردگار جهانيان- اراده کند و بخواهد.
***
الانفطار

يا أَيُّهَا اْلإِنْسانُ ما غَرَّکَ بِرَبِّکَ الْکَريمِ (6)
اي انسان! چه چيز تو را در برابر پروردگار کريمت مغرور ساخته است؟!
***
سوره المطففین

وَيْلٌ لِلْمُطَفِّفينَ (1)
واي بر کم‏ فروشان!
***
الَّذينَ إِذَا اکْتالُوا عَلَي النّاسِ يَسْتَوْفُونَ (2)
آنان که وقتي براي خود پيمانه مي‏ کنند، حق خود را بطور کامل مي ‏گيرند؛
***
وَ إِذا کالُوهُمْ أَوْ وَزَنُوهُمْ يُخْسِرُونَ (3)
امّا هنگامي که مي‏ خواهند براي ديگران پيمانه يا وزن کنند، کم مي‏ گذارند.
***
سوره الانشقاق

وَ الْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ (18)
و سوگند به ماه آنگاه که بَدر کامل مي‏شود،
***
لَتَرْکَبُنَّ طَبَقًا عَنْ طَبَقٍ (19)
که همه شما پيوسته از حالي به حال ديگر منتقل مي‏شويد.
***
سوره البروج

إِنَّهُ هُوَ يُبْدِئُ وَ يُعيدُ (13)
اوست که آفرينش را آغاز مي‏ کند و بازمي‏ گرداند،
***
وَ هُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ (14)
و او آمرزنده و دوستدار (مؤمنان) است،
***
سوره  الطارق

إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ (13)
که اين (قرآن) سخني است که حقّ را از باطل جدا مي‏کند،
***
وَ ما هُوَ بِالْهَزْلِ (14)
و هرگز شوخي نيست.
***
إِنَّهُمْ يَکيدُونَ کَيْدًا (15)
آنها پيوسته حيله مي‏کنند،
***
وَ أَکيدُ کَيْدًا (16)
و من هم در برابر آنها چاره مي‏کنم.
***
سوره الاعلی

وَ نُيَسِّرُکَ لِلْيُسْري (8)
و ما تو را براي انجام هر کار خير آماده مي ‏کنيم .
***
فَذَکِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّکْري (9)
پس تذکّر ده اگر تذکّر مفيد باشد.
***
سَيَذَّکَّرُ مَنْ يَخْشي (10)
و بزودي کسي که از خدا مي‏ترسد متذکّر مي‏شود.
***
وَ يَتَجَنَّبُهَا اْلأَشْقَي (11)
امّا بدبخت‏ترين افراد از آن دوري مي‏ گزيند،
***
قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَکّي (14)
به يقين کسي که پاکي جست ، رستگار شد.
***
سوره الغاشیه

فَذَکِّرْ إِنَّما أَنْتَ مُذَکِّرٌ (21)
پس تذکّر ده که تو فقط تذکّر دهنده ‏اي .
***
لَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُصَيْطِرٍ (22)
تو سلطه‏ گر بر آنان نيستي که (بر ايمان) مجبورشان کني .
***
سوره الفجر

هَلْ في ذلِکَ قَسَمٌ لِذي حِجْرٍ (5)
آيا در آنچه گفته شد، سوگند مهمّي براي صاحبان خرد نيست؟!
***
فَأَمَّا اْلإِنْسانُ إِذا مَا ابْتَلاهُ رَبُّهُ فَأَکْرَمَهُ وَ نَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبّي أَکْرَمَنِ (15)
امّا انسان هنگامي که پروردگارش او را براي آزمايش، اکرام مي‏ کند و نعمت مي‏ بخشد (مغرور مي ‏شود و) مي ‏گويد: «پروردگارم مرا گرامي داشته است!»
***
وَ أَمّا إِذا مَا ابْتَلاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبّي أَهانَنِ (16)
و امّا هنگامي که براي امتحان، روزيش را بر او تنگ مي ‏گيرد (مأيوس مي ‏شود و) مي‏ گويد: «پروردگارم مرا خوار کرده است!»
***
کَلاّ بَلْ لا تُکْرِمُونَ الْيَتيمَ (17)
چنان نيست که شما مي‏ پنداريد؛ شما يتيمان را گرامي نمي ‏داريد،
***
وَ لا تَحَاضُّونَ عَلي طَعامِ الْمِسْکينِ (18)
و يکديگر را بر اطعام مستمندان تشويق نمي‏ کنيد،
***
وَ تَأْکُلُونَ التُّراثَ أَکْلاً لَمًّا (19)
و ميراث را (از راه مشروع و نامشروع) جمع کرده مي ‏خوريد،
***
وَ تُحِبُّونَ الْمالَ حُبًّا جَمًّا (20)
و مال و ثروت را بسيار دوست داريد .
***
سوره البلد

 يَحْسَبُ أَنْ لَنْ يَقْدِرَ عَلَيْهِ أَحَدٌ (5)
آيا او گمان مي ‏کند که هيچ کس نمي ‏تواند بر او دست يابد؟!
***
يَقُولُ أَهْلَکْتُ مالاً لُبَدًا (6)
مي‏ گويد: «مال زيادي را (در کارهاي خير) نابود کرده ‏ام»
***
أَ يَحْسَبُ أَنْ لَمْ يَرَهُ أَحَدٌ (7)
آيا (انسان) گمان مي‏ کند هيچ کس او را نديده (که عمل خيري انجام نداده) است؟!
***
فَکُّ رَقَبَةٍ (13)
آزادکردن برده ‏اي،
***
أَوْ إِطْعامٌ في يَوْمٍ ذي مَسْغَبَةٍ (14)
يا غذا دادن در روز گرسنگي...
***
يَتيمًا ذا مَقْرَبَةٍ (15)
يتيمي از خويشاوندان،
***
أَوْ مِسْکينًا ذا مَتْرَبَةٍ (16)
يا مستمندي خاک ‏نشين را،
***
ثُمَّ کانَ مِنَ الَّذينَ آمَنُوا وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ وَ تَواصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ (17)
سپس از کساني باشد که ايمان آورده و يکديگر را به شکيبايي و رحمت توصيه مي‏ کنند.
***
سوره الشمس

قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَکّاها (9)
که هر کس نفس خود را پاک و تزکيه کرده، رستگار شده؛
***
وَ قَدْ خابَ مَنْ دَسّاها (10)
و آن کس که نفس خويش را با معصيت و گناه آلوده ساخته، نوميد و محروم گشته است.
***
سوره اللیل

فَأَمّا مَنْ أَعْطي وَ اتَّقي (5)
امّا آن کس که (در راه خدا) انفاق کند و پرهيزگاري پيش گيرد،
***
وَ صَدَّقَ بِالْحُسْني (6)
و جزاي نيک (الهي) را تصديق کند،
***
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْري (7)
ما او را در مسير آساني قرار مي‏ دهيم .
***
وَ أَمّا مَنْ بَخِلَ وَ اسْتَغْني (8)
امّا کسي که بخل ورزد و (از اين راه) بي‏ نيازي طلبد.
***
وَ کَذَّبَ بِالْحُسْني (9)
و پاداش نيک (الهي) را انکار کند،
***
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْري (10)
بزودي او را در مسير دشواري قرار مي‏ دهيم .
***
وَ ما يُغْني عَنْهُ مالُهُ إِذا تَرَدّي (11)
و در آن هنگام که (در جهنّم) سقوط مي‏کند، اموالش به حال او سودي نخواهد داشت.
***
سوره الضحی

وَ وَجَدَکَ ضَالاًّ فَهَدي (7)
و تو را گمشده يافت و هدايت کرد،
***
وَ وَجَدَکَ عائِلاً فَأَغْني (8)
و تو را فقير يافت و بي ‏نياز نمود،
***
فَأَمَّا الْيَتيمَ فَلا تَقْهَرْ (9)
حال که چنين است يتيم را تحقير مکن،
***
وَ أَمَّا السّائِلَ فَلا تَنْهَرْ (10)
و سؤال‏ کننده را از خود مران،
***
وَ أَمّا بِنِعْمَةِ رَبِّکَ فَحَدِّثْ (11)
و نعمتهاي پروردگارت را بازگو کن .
***
سوره الشرح

فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا (5)
به يقين با (هر) سختي آساني است.
***
إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا (6)
(آري) مسلّماً با (هر) سختي آساني است،
***
فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ (7)
پس هنگامي که از کار مهمّي فارغ مي‏ شوي به مهم ديگري پرداز،
***
وَ إِلي رَبِّکَ فَارْغَبْ (8)
و به سوي پروردگارت توجّه کن .
***
سوره التین

...خَلَقْنَا اْلإِنْسانَ في أَحْسَنِ تَقْويمٍ (4)
... ما انسان را در بهترين صورت و نظام آفريديم.
***
سوره العلق

...إِنَّ اْلإِنْسانَ لَيَطْغي (6)
...به يقين انسان طغيان مي‏ کند،
***
أَنْ رَآهُ اسْتَغْني (7)
از اينکه خود را بي‏ نياز ببيند .
***
سوره البینه

إِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ أُولئِکَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ (7)
کساني که ايمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، بهترين مخلوقات (خدا)يند .
***
سوره الزلزله

فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ (7)
پس هر کس هم وزن ذرّه‏ اي کار خير انجام دهد آن را مي‏ بيند.
***
وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ (8)
و هر کس هم وزن ذرّه ‏اي کار بد کرده آن را مي‏ بيند.
***
سوره العادیات

إِنَّ اْلإِنْسانَ لِرَبِّهِ لَکَنُودٌ (6)
همانا انسان در برابر نعمتهاي پروردگارش بسيار ناسپاس و بخيل است؛
***
وَ إِنَّهُ عَلي ذلِکَ لَشَهيدٌ (7)
و او خود (نيز) بر اين معني گواه است.
***
وَ إِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَديدٌ (8)
و او علاقه شديد به مال دارد.
***
أَ فَلا يَعْلَمُ إِذا بُعْثِرَ ما فِي الْقُبُورِ (9)
آيا نمي‏داند در آن روز که تمام کساني که در قبرها هستند برانگيخته مي ‏شوند،
***
وَ حُصِّلَ ما فِي الصُّدُورِ (10)
و آنچه در درون سينه ‏هاست آشکار مي‏ گردد.
***
سوره القارعه

فَأَمّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوازينُهُ (6)
امّا کسي که (در آن روز) ترازوهاي اعمالش سنگين است،
***
فَهُوَ في عيشَةٍ راضِيَةٍ (7)
در يک زندگي خشنودکننده خواهد بود.
***
سوره التکاثر

أَلْهاکُمُ التَّکاثُرُ (1)
افزون طلبي (و تفاخر) شما را به خود مشغول داشته (و از خدا غافل نموده) است.
***
حَتّي زُرْتُمُ الْمَقابِرَ (2)
تا آنجا که به ديدار قبرها رفتيد .
***
کَلاّ لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْيَقينِ (5)
چنان نيست که شما خيال مي‏ کنيد؛ اگر شما علم اليقين داشتيد.
***
...لَتَرَوُنَّها عَيْنَ الْيَقينِ (7)
...آن را به عين اليقين خواهيد ديد.
***
سوره العصر

وَ الْعَصْرِ (1)
به عصر سوگند،
***
إِنَّ اْلإِنْسانَ لَفي خُسْرٍ (2)
که انسانها همه در زيانند؛
***
إِلاَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ (3)
مگر کساني که ايمان آورده و اعمال صالح انجام داده ‏اند، و يکديگر را به حق سفارش کرده و يکديگر را به شکيبايي و استقامت توصيه نموده ‏اند.
***
سوره الهمزه

وَيْلٌ لِکُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ (1)

واي بر هر عيبجوي مسخره‏کننده‏اي!

الَّذي جَمَعَ مالاً وَ عَدَّدَهُ (2)

همان کس که مال فراواني جمع‏آوري و شماره کرده (بي‏آنکه مشروع و نامشروع آن را حساب کند)!

يَحْسَبُ أَنَّ مالَهُ أَخْلَدَهُ (3)
او گمان مي‏ کند که اموالش او را جاودانه مي‏ سازد.
***
کَلاّ لَيُنْبَذَنَّ ... (4)
چنين نيست که مي ‏پندارد...
***
الفیل

أَ لَمْ تَرَ کَيْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِأَصْحابِ الْفيلِ (1)
آيا نديدي پروردگارت با فيل سواران [= لشکر ابرهه که براي نابودي کعبه آمده بودند] چه کرد؟!
***
أَ لَمْ يَجْعَلْ کَيْدَهُمْ في تَضْليلٍ (2)
آيا نقشه آنها را در ضلالت و تباهي قرار نداد؟!
***
سوره قریش

ِلإيلافِ قُرَيْشٍ (1)
(کيفر لشکر فيل‏سواران) بخاطر اين بود که قريش الفت گيرند .
***
الماعون

أَ رَأَيْتَ الَّذي يُکَذِّبُ بِالدِّينِ (1)
آيا کسي که روز جزا را پيوسته انکار مي‏ کند ديدي؟
***
فَذلِکَ الَّذي يَدُعُّ الْيَتيمَ (2)
او همان کسي است که يتيم را با خشونت مي‏راند،
***
وَ لا يَحُضُّ عَلي طَعامِ الْمِسْکينِ (3)
و (ديگران را) به اطعام مسکين تشويق نمي ‏کند
***
فَوَيْلٌ لِلْمُصَلِّينَ (4)
پس واي بر نمازگزاراني که...
***
الَّذينَ هُمْ عَنْ صَلاتِهِمْ ساهُونَ (5)
در نماز خود سهل‏ انگاري مي ‏کنند،
***
الَّذينَ هُمْ يُراؤُنَ (6)
همان کساني که ريا مي ‏کنند،
***
وَ يَمْنَعُونَ الْماعُونَ (7)
و ديگران را از وسايل ضروري زندگي منع مي‏ نمايند.
***
سوره الکوثر

فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ ﴿۲﴾
پس براى پروردگارت نماز گزار و قربانى كن
***
إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ ﴿۳﴾
دشمن ت‏و بى ‏تبار (بی پشت) خواهد بود
***
سوره الکافرون

لَکُمْ دينُکُمْ وَ لِيَ دينِ (6)
آيين شما براي خودتان، و آيين من براي خودم .
***
سوره النصر

إِذا جاءَ نَصْرُ اللّهِ وَ الْفَتْحُ (1)
هنگامي که ياري خدا و پيروزي فرارسد،
***
وَ رَأَيْتَ النّاسَ يَدْخُلُونَ في دينِ اللّهِ أَفْواجًا (2)
و ببيني مردم گروه گروه وارد دين خدا مي ‏شوند،
***
فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَ اسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ کانَ تَوّابًا (3)
پروردگارت را تسبيح و حمد کن و از او آمرزش بخواه که او بسيار توبه‏ پذير است.
***
سوره المسد

ما أَغْني عَنْهُ مالُهُ وَ ما کَسَبَ (2)
هرگز مال و ثروتش و آنچه را به دست آورد به حالش سودي نبخشيد .
***
سوره الاخلاص

قُلْ هُوَ اللّهُ أَحَدٌ (1)
بگو: خداوند، يکتا و يگانه است؛
***
اللّهُ الصَّمَدُ (2)
خداوندي است که همه نيازمندان قصد او مي ‏کنند؛
***
لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ (3)
(هرگز) نزاد، و زاده نشد،
***
وَ لَمْ يَکُنْ لَهُ کُفُوًا أَحَدٌ (4)
و براي او هيچگاه شبيه و مانندي نبوده است
***
سوره الفلق

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ (1)
بگو: پناه مي‏برم به پروردگار سپيده صبح،
***
مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ (2)
از شرّ تمام آنچه آفريده است؛
***
وَ مِنْ شَرِّ غاسِقٍ إِذا وَقَبَ (3)
و از شرّ هر موجود شرور هنگامي که شبانه وارد مي‏ شود؛
***
وَ مِنْ شَرِّ النَّفّاثاتِ فِي الْعُقَدِ (4)
و از شرّ آنها که با افسون در گره‏ها مي ‏دمند (و هر تصميمي را سست مي‏کنند)؛
***
وَ مِنْ شَرِّ حاسِدٍ إِذا حَسَدَ (5)
و از شرّ هر حسودي هنگامي که حسد مي‏ورزد.
***
سوره الناس

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النّاسِ (1)
بگو: پناه مي‏برم به پروردگار مردم،
***
مَلِکِ النّاسِ (2)
به مالک و حاکم مردم،
***
إِلهِ النّاسِ (3)
به (خدا و) معبود مردم،
***
مِنْ شَرِّ الْوَسْواسِ الْخَنّاسِ (4)
از شرّ وسوسه‏ گر پنهانکار،
***
الَّذي يُوَسْوِسُ في صُدُورِ النّاسِ (5)
که در درون سينه انسان ها وسوسه مي‏ کند،
***
مِنَ الْجِنَّةِ وَ النّاسِ (6)
خواه از جنّ باشد يا از انسان.

سوره الطلاق - سوره التحریم - سوره الملک - سوره القلم - الحاقه - سوره المعارج - سوره نوح - سوره المزمل - سوره المدثر - سوره القیامه - سوره الانسان - سوره المرسلات

سوره الطلاق

لِيُنْفِقْ ذُو سَعَةٍ مِنْ سَعَتِهِ وَ مَنْ قُدِرَ عَلَيْهِ رِزْقُهُ فَلْيُنْفِقْ مِمّا آتاهُ اللّهُ لا يُکَلِّفُ اللّهُ نَفْسًا إِلاّ ما آتاها سَيَجْعَلُ اللّهُ بَعْدَ عُسْرٍ يُسْرًا (7)
آنان که امکانات وسيعي دارند، بايد از امکانات وسيع خود انفاق کنند و آنها که تنگدستند، از آنچه که خدا به آنها داده انفاق نمايند؛ خداوند هيچ کس را جز به مقدار توانايي که به او داده تکليف نمي‏ کند؛ خداوند بزودي بعد از سختيها آساني قرار مي‏ دهد.
***
سوره التحریم

يا أَيُّهَا النَّبِيُّ لِمَ تُحَرِّمُ ما أَحَلَّ اللّهُ لَکَ تَبْتَغي مَرْضاتَ أَزْواجِکَ وَ اللّهُ غَفُورٌ رَحيمٌ (1)
اي پيامبر! چرا چيزي را که خدا بر تو حلال کرده بخاطر جلب رضايت همسرانت بر خود حرام مي‏کني؟! و خداوند آمرزنده و رحيم است.
***
سوره الملک

أَ فَمَنْ يَمْشي مُکِبًّا عَلي وَجْهِهِ أَهْدي أَمَّنْ يَمْشي سَوِيًّا عَلي صِراطٍ مُسْتَقيمٍ (22)
آيا کسي که به رو افتاده حرکت مي‏کند به هدايت نزديکتر است يا کسي که راست ‏قامت در صراط مستقيم گام بر مي ‏دارد؟!
***
سوره القلم

وَ لا تُطِعْ کُلَّ حَلاّفٍ مَهينٍ (10)
و از کسي که بسيار سوگند ياد مي‏ کند و پست است اطاعت مکن،
***
هَمّازٍ مَشّاءٍ بِنَميمٍ (11)
کسي که بسيار عيبجوست و به سخن چيني آمد و شد مي ‏کند،
***
مَنّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثيمٍ (12)
و بسيار مانع کار خير، و متجاوز و گناهکار است؛
***
عُتُلٍّ بَعْدَ ذلِکَ زَنيمٍ (13)
علاوه بر اينها کينه توز و پرخور و خشن و بدنام است .
***
أَنْ کانَ ذا مالٍ وَ بَنينَ (14)
مبادا بخاطر اينکه صاحب مال و فرزندان فراوان است (از او پيروي کني) .
***
الحاقه

وَ لا يَحُضُّ عَلي طَعامِ الْمِسْکينِ (34)
و هرگز مردم را بر اطعام مستمندان تشويق نمي‏ نمود؛
***
فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هاهُنا حَميمٌ (35)
از اين رو امروز هم در اينجا يار مهرباني ندارد،
***
سوره المعارج

فَاصْبِرْ صَبْرًا جَميلاً (5)
پس صبر جميل پيشه کن،
***
نَّ اْلإِنْسانَ خُلِقَ هَلُوعًا (19)
به يقين انسان حريص و کم ‏طاقت آفريده شده است،
***
إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا (20)
هنگامي که بدي به او رسد بيتابي مي ‏کند،
***
وَ إِذا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا (21)
و هنگامي که خوبي به او رسد مانع ديگران مي‏شود (و بخل مي ‏ورزد)،
***
سوره نوح

...إِنَّ أَجَلَ اللّهِ إِذا جاءَ لا يُؤَخَّرُ لَوْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (4)
... هنگامي که اجل الهي فرا رسد، تأخيري نخواهد داشت اگر مي ‏دانستيد .
***
إِلاّ بَلاغًا مِنَ اللّهِ وَ رِسالاتِهِ...(23)
تنها وظيفه من ابلاغ از سوي خدا و رساندن رسالات اوست...
***
سوره المزمل

وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتيلاً (4)
...و قرآن را با دقّت و تأمّل بخوان؛
***
إِنَّ هذِهِ تَذْکِرَةٌ فَمَنْ شاءَ اتَّخَذَ إِلي رَبِّهِ سَبيلاً (19)
اين هشدار و تذکّري است، پس هر کس بخواهد راهي به سوي پروردگارش برمي‏ گزيند.
***
سوره المدثر

يا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ (1)
اي جامه خواب به خود پيچيده (و در بستر آرميده)!
***
قُمْ فَأَنْذِرْ (2)
برخيز و انذار کن (و عالميان را بيم ده)،
***
وَ رَبَّکَ فَکَبِّرْ (3)
و پروردگارت را بزرگ بشمار،
***
وَ ثِيابَکَ فَطَهِّرْ (4)
و لباست را پاک کن،
***
وَ الرُّجْزَ فَاهْجُرْ (5)
و از پليدي دوري کن،
***
وَ لا تَمْنُنْ تَسْتَکْثِرُ (6)
و منّت مگذار و فزوني مطلب،
***
وَ لِرَبِّکَ فَاصْبِرْ (7)
و بخاطر پروردگارت شکيبايي کن.
***
سوره القیامه

...بَلْ تُحِبُّونَ الْعاجِلَةَ (20)
...بلکه شما دنياي زودگذر را دوست داريد .
***
وَ تَذَرُونَ اْلآخِرَةَ (21)
و آخرت را رها مي‏ کنيد.
***
سوره الانسان

إِنّا خَلَقْنَا اْلإِنْسانَ مِنْ نُطْفَةٍ أَمْشاجٍ نَبْتَليهِ فَجَعَلْناهُ سَميعًا بَصيرًا (2)
ما انسان را از نطفه مختلطي آفريديم، و او را مي‏آزماييم؛ (بدين جهت) او را شنوا و بينا قرار داديم.
***
إِنّا هَدَيْناهُ السَّبيلَ إِمّا شاکِرًا وَ إِمّا کَفُورًا (3)
ما راه را به او نشان داديم، خواه شاکر باشد (و پذيرا گردد) يا ناسپاس.
***
يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَ يَخافُونَ يَوْمًا کانَ شَرُّهُ مُسْتَطيرًا (7)
آنها به نذر خود وفا مي ‏کنند، و از روزي که شرّ و عذابش گسترده است مي‏ ترسند،
***
وَ يُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلي حُبِّهِ مِسْکينًا وَ يَتيمًا وَ أَسيرًا (8)
و غذاي (خود) را با اينکه به آن علاقه (و نياز) دارند، به «مسکين» و «يتيم» و «اسير» مي‏ دهند.
***
إِنَّما نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللّهِ لا نُريدُ مِنْکُمْ جَزاءً وَ لا شُکُورًا (9)
(و مي ‏گويند:) ما شما را بخاطر خدا اطعام مي‏ کنيم، و هيچ پاداش و سپاسي از شما نمي‏ خواهيم.
***
سوره المرسلات

وَ ما أَدْراکَ ما يَوْمُ الْفَصْلِ (14)
تو چه مي‏داني روز جدايي چيست.
***
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبينَ (15)
واي در آن روز بر تکذيب‏ کنندگان.

سوره المجادله - سوره الحشر - سوره الممتحنه - سوره الصف - سوره الجمعه - سوره المنافقون - سوره التغابن

سوره المجادله

 ...وَ عَلَي اللّهِ فَلْيَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ (10)
...پس مؤمنان تنها بر خدا توکّل کنند .
***
سوره الحشر

...وَ يُؤْثِرُونَ عَلي أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ کانَ بِهِمْ خَصاصَةٌ وَ مَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ(9)
...کساني که از بخل و حرص نفس خويش باز داشته شده ‏اند رستگارانند.
***
...يَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنا وَ ِلإِخْوانِنَا الَّذينَ سَبَقُونا بِاْلإيمانِ وَ لا تَجْعَلْ في قُلُوبِنا غِلاًّ لِلَّذينَ آمَنُوا رَبَّنا إِنَّکَ رَؤُفٌ رَحيمٌ (10)
...مي ‏گويند: «پروردگارا! ما و برادرانمان را که در ايمان بر ما پيشي گرفتند بيامرز، و در دلهايمان حسد و کينه ‏اي نسبت به مؤمنان قرار مده! پروردگارا، تو مهربان و رحيمي!»
***
سوره الممتحنه

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا عَدُوّي وَ عَدُوَّکُمْ أَوْلِياءَ تُلْقُونَ إِلَيْهِمْ بِالْمَوَدَّةِ... (1)
اي کساني که ايمان آورده ‏ايد ، دشمن من و دشمن خودتان را دوست نگيريد ...
***
إِنْ يَثْقَفُوکُمْ يَکُونُوا لَکُمْ أَعْداءً وَ يَبْسُطُوا إِلَيْکُمْ أَيْدِيَهُمْ وَ أَلْسِنَتَهُمْ بِالسُّوءِ ... (2)
اگر آنها بر شما مسلّط شوند، دشمنانتان خواهند بود و دست و زبان خود را به بدي کردن نسبت به شما مي ‏گشايند...
***
عَسَي اللّهُ أَنْ يَجْعَلَ بَيْنَکُمْ وَ بَيْنَ الَّذينَ عادَيْتُمْ مِنْهُمْ مَوَدَّةً وَ اللّهُ قَديرٌ وَ اللّهُ غَفُورٌ رَحيمٌ (7)
اميد است خدا ميان شما و کساني از مشرکين که با شما دشمني کردند، پيوند محبّت برقرار کند؛ خداوند تواناست و خداوند آمرزنده و مهربان است.
***
لا يَنْهاکُمُ اللّهُ عَنِ الَّذينَ لَمْ يُقاتِلُوکُمْ فِي الدِّينِ وَ لَمْ يُخْرِجُوکُمْ مِنْ دِيارِکُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَ تُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطينَ (8)
خدا شما را از نيکي کردن و رعايت عدالت نسبت به کساني که در راه دين با شما پيکار نکردند و از خانه و ديارتان بيرون نراندند نهي نمي ‏کند؛ چرا که خداوند عدالت‏ پيشگان را دوست دارد.
***
سوره الصف

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُونَ (2)
اي کساني که ايمان آورده‏ايد! چرا سخني مي‏گوييد که عمل نمي‏ کنيد؟
***
کَبُرَ مَقْتًا عِنْدَ اللّهِ أَنْ تَقُولُوا ما لا تَفْعَلُونَ (3)
نزد خدا بسيار موجب خشم است که سخني بگوييد که عمل نمي ‏کنيد.
***
سوره الجمعه

قُلْ إِنَّ الْمَوْتَ الَّذي تَفِرُّونَ مِنْهُ فَإِنَّهُ مُلاقيکُمْ ...(8)
بگو: اين مرگي که از آن فرار مي‏کنيد سرانجام با شما ملاقات خواهد کرد...
***
سوره المنافقون

...إِنَّ الْمُنافِقينَ لَکاذِبُونَ (1)
...منافقان دروغگو هستند.
***
...کُلَّ صَيْحَةٍ عَلَيْهِمْ هُمُ الْعَدُوُّ...(4)
...هر فريادي از هر جا بلند شود بر ضد خود مي‏پندارند؛ آنها دشمنان واقعي تو هستند...
***
...وَ رَأَيْتَهُمْ يَصُدُّونَ وَ هُمْ مُسْتَکْبِرُونَ (5)
... و آنها را مي ‏بيني که از سخنان تو اعراض کرده و تکبر مي‏ ورزند .
***
وَ أَنْفِقُوا مِنْ ما رَزَقْناکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ...(10)
از آنچه به شما روزي داده‏ايم انفاق کنيد، پيش از آنکه مرگ يکي از شما فرا رسد...
***
سوره التغابن

فَإِنَّما عَلي رَسُولِنَا الْبَلاغُ الْمُبينُ (12)
...رسول ما جز ابلاغ آشکار وظيفه ‏اي ندارد .
***
إِنَّما أَمْوالُکُمْ وَ أَوْلادُکُمْ فِتْنَةٌ وَ اللّهُ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظيمٌ (15)
اموال و فرزندانتان فقط وسيله آزمايش شما هستند؛ و خداست که پاداش عظيم نزد اوست.
***
فَاتَّقُوا اللّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ وَ اسْمَعُوا وَ أَطيعُوا وَ أَنْفِقُوا خَيْرًا ِلأَنْفُسِکُمْ وَ مَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (16)
پس تا مي‏توانيد تقواي الهي پيشه کنيد و گوش دهيد و اطاعت نماييد و انفاق کنيد که براي شما بهتر است؛ و کساني که از بخل و حرص خويشتن مصون بمانند رستگارانند.
***
إِنْ تُقْرِضُوا اللّهَ قَرْضًا حَسَنًا يُضاعِفْهُ لَکُمْ وَ يَغْفِرْ لَکُمْ وَ اللّهُ شَکُورٌ حَليمٌ (17)
اگر به خدا قرض ‏الحسنه دهيد، آن را براي شما مضاعف مي ‏سازد و شما را مي‏ بخشد؛ و خداوند شکرکننده و بردبار است .

سوره النجم - سوره القمر - سوره الرحمن - سوره الواقعه - سوره الحدید

سوره النجم

إِنَّ الظَّنَّ لا يُغْني مِنَ الْحَقِّ شَيْئًا (28)...

  «...گمان» هرگز انسان را از حقّ بي‏ نياز نمي‏ کند

***

سوره القمر

وَ کَذَّبُوا وَ اتَّبَعُوا أَهْواءَهُمْ وَ کُلُّ أَمْرٍ مُسْتَقِرٌّ (3)
آنها  تکذيب کردند و از هواي نفسشان پيروي نمودند؛ و هر امري قرارگاهي دارد
***
وَ لَقَدْ جاءَهُمْ مِنَ اْلأَنْباءِ ما فيهِ مُزْدَجَرٌ (4)
به اندازه کافي براي بازداشتن از بديها اخبار به آنان رسيده است!

***

سوره الرحمن

تَطْغَوْا فِي الْميزانِ (8)...
...در ميزان طغيان نکنيد،
***
وَ أَقيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَ لا تُخْسِرُوا الْميزانَ (9)
و وزن را بر اساس عدل برپا داريد و ميزان را کم نگذاريد

***

هَلْ جَزاءُ اْلإِحْسانِ إِلاَّ اْلإِحْسانُ (60)
آيا جزاي نيکي جز نيکي است؟!

***

سوره الواقعه

وَ تَجْعَلُونَ رِزْقَکُمْ أَنَّکُمْ تُکَذِّبُونَ (82)
و به جاي شکر روزي هايي که به شما داده شده آن را تکذيب مي‏کنيد؟

***
فَلَوْ لا إِذا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ (83)
پس چرا هنگامي که جان به گلوگاه مي‏رسد (توانايي بازگرداندن آن را نداريد)؟!
***
وَ أَنْتُمْ حينَئِذٍ تَنْظُرُونَ (84)
و شما در اين حال نظاره مي‏کنيد (و کاري از دستتان ساخته نيست)؛
***
وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْکُمْ وَ لکِنْ لا تُبْصِرُونَ (85)
و ما از شما به او نزديکتريم ولي نمي‏بينيد
***
فَلَوْ لا إِنْ کُنْتُمْ غَيْرَ مَدينينَ (86)
اگر هرگز در برابر اعمالتان جزا داده نمي‏شويد،
***
تَرْجِعُونَها إِنْ کُنْتُمْ صادِقينَ (87)
پس آن (روح) را بازگردانيد اگر راست مي‏گوييد

***

سوره الحدید

وَ أَنْفِقُوا مِمّا جَعَلَکُمْ مُسْتَخْلَفينَ فيهِ فَالَّذينَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ أَنْفَقُوا لَهُمْ أَجْرٌ کَبيرٌ (7)...

...از آنچه شما را جانشين و نماينده (خود) در آن قرار داده انفاق کنيد؛ (زيرا) کساني که از شما ايمان بياورند و انفاق کنند، اجر بزرگي دارند

***

 وَ ما لَکُمْ أَلاّ تُنْفِقُوا في سَبيلِ اللّهِ وَ لِلّهِ ميراثُ السَّماواتِ وَ اْلأَرْضِ لا يَسْتَوي مِنْکُمْ مَنْ أَنْفَقَ مِنْ قَبْلِ الْفَتْحِ وَ قاتَلَ أُولئِکَ أَعْظَمُ دَرَجَةً مِنَ الَّذينَ أَنْفَقُوا مِنْ بَعْدُ وَ قاتَلُوا وَ کُلاًّ وَعَدَ اللّهُ الْحُسْني وَ اللّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبيرٌ (10)
چرا در راه خدا انفاق نکنيد در حالي که ميراث آسمانها و زمين همه از آن خداست (و کسي چيزي را با خود نمي‏برد)! کساني که قبل از پيروزي انفاق کردند و جنگيدند (با کساني که پس از پيروزي انفاق کردند) يکسان نيستند؛ آنها بلند مقام تر از کساني هستند که بعد از فتح انفاق نمودند و جهاد کردند؛ و خداوند به هر دو وعده نيک داده؛ و خدا به آنچه انجام مي‏دهيد آگاه است.

***

مَنْ ذَا الَّذي يُقْرِضُ اللّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَيُضاعِفَهُ لَهُ وَ لَهُ أَجْرٌ کَريمٌ (11)
کيست که به خدا وام نيکو دهد (و از اموالي که به او ارزاني داشته انفاق کند) تا خداوند آن را براي او چندين برابر کند؟ و براي او پاداش پرارزشي است

***

إِنَّ الْمُصَّدِّقينَ وَ الْمُصَّدِّقاتِ وَ أَقْرَضُوا اللّهَ قَرْضًا حَسَنًا يُضاعَفُ لَهُمْ وَ لَهُمْ أَجْرٌ کَريمٌ (18)
مردان و زنان انفاق‏ کننده، و آنها که (از اين راه) به خدا «قرض الحسنه» دهند، (اين قرض الحسنه) براي آنان مضاعف مي‏شود و پاداش پرارزشي دارند

***

اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَياةُ الدُّنْيا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ زينَةٌ وَ تَفاخُرٌ بَيْنَکُمْ وَ تَکاثُرٌ فِي اْلأَمْوالِ وَ اْلأَوْلادِ کَمَثَلِ غَيْثٍ أَعْجَبَ الْکُفّارَ نَباتُهُ ثُمَّ يَهيجُ فَتَراهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يَکُونُ حُطامًا وَ فِي اْلآخِرَةِ عَذابٌ شَديدٌ وَ مَغْفِرَةٌ مِنَ اللّهِ وَ رِضْوانٌ وَ مَا الْحَياةُ الدُّنْيا إِلاّ مَتاعُ الْغُرُورِ (20)
بدانيد زندگي دنيا تنها بازي و سرگرمي و تجمّل پرستي و فخرفروشي در ميان شما و افزون طلبي در اموال و فرزندان است، همانند باراني که محصولش کشاورزان را در شگفتي فرو مي‏برد، سپس خشک مي‏شود بگونه‏اي که آن را زردرنگ مي‏بيني؛ سپس تبديل به کاه مي‏شود! و در آخرت، عذاب شديد است يا مغفرت و رضاي الهي؛ و (به هر حال) زندگي دنيا چيزي جز متاع فريب نيست
***

وَ اللّهُ لا يُحِبُّ کُلَّ مُخْتالٍ فَخُورٍ (23)...
...و خداوند هيچ متکبّر فخرفروشي را دوست ندارد

***

الَّذينَ يَبْخَلُونَ وَ يَأْمُرُونَ النّاسَ بِالْبُخْلِ ...(24)
همانها که بخل مي‏ورزند و مردم را به بخل دعوت مي‏کنند...

سوره الفتح - سوره الحجرات - سوره ق - سوره الذاریات - سوره الطور

سوره الفتح

إِنّا أَرْسَلْناکَ شاهِدًا وَ مُبَشِّرًا وَ نَذيرًا (8)
به يقين ما تو را گواه و بشارت‏دهنده و بيم‏دهنده فرستاديم

***

يَدُ اللّهِ فَوْقَ أَيْديهِمْ فَمَنْ نَکَثَ فَإِنَّما يَنْکُثُ عَلي نَفْسِهِ ...(10)...
....و دست خدا بالاي دست آنهاست؛ پس هر کس پيمان‏شکني کند، تنها به زيان خود پيمان شکسته است؛

***

سوره الحجرات

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِنْ جاءَکُمْ فاسِقٌ بِنَبَإٍ فَتَبَيَّنُوا أَنْ تُصيبُوا قَوْمًا بِجَهالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلي ما فَعَلْتُمْ نادِمينَ (6)
اي کساني که ايمان آورده‏ايد! اگر شخص فاسقي خبري براي شما بياورد، درباره آن تحقيق کنيد، مبادا به گروهي از روي ناداني آسيب برسانيد و از کرده خود پشيمان شويد

***

وَ إِنْ طائِفَتانِ مِنَ الْمُؤْمِنينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُما فَإِنْ بَغَتْ إِحْداهُما عَلَي اْلأُخْري فَقاتِلُوا الَّتي تَبْغي حَتّي تَفي‏ءَ إِلي أَمْرِ اللّهِ فَإِنْ فاءَتْ فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُما بِالْعَدْلِ وَ أَقْسِطُوا إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطينَ (9)
و هرگاه دو گروه از مؤمنان با هم به نزاع و جنگ پردازند، آنها را آشتي دهيد؛ و اگر يکي از آن دو بر ديگري تجاوز کند، با گروه متجاوز پيکار کنيد تا به فرمان خدا بازگردد؛ و هرگاه بازگشت (و زمينه صلح فراهم شد)، در ميان آن دو به عدالت صلح برقرار سازيد؛ و عدالت پيشه کنيد که خداوند عدالت پيشگان را دوست مي‏دارد.

***

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْکُمْ ...(10)
مؤمنان برادر يکديگرند؛ پس دو برادر خود را صلح و آشتي دهيد...

***

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا يَسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ عَسي أَنْ يَکُونُوا خَيْرًا مِنْهُمْ وَ لا نِساءٌ مِنْ نِساءٍ عَسي أَنْ يَکُنَّ خَيْرًا مِنْهُنَّ وَ لا تَلْمِزُوا أَنْفُسَکُمْ وَ لا تَنابَزُوا بِاْلأَلْقابِ بِئْسَ الاِسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ اْلإيمانِ وَ مَنْ لَمْ يَتُبْ فَأُولئِکَ هُمُ الظّالِمُونَ (11)
اي کساني که ايمان آورده‏ايد! نبايد گروهي از مردان شما گروه ديگر را مسخره کنند، شايد آنها از اينها بهتر باشند؛ و نه زناني زنان ديگر را، شايد آنان بهتر از اينان باشند؛ و يکديگر را مورد طعن و عيبجويي قرار ندهيد و با القاب زشت و ناپسند يکديگر را ياد نکنيد، بسيار بد است که بر کسي پس از ايمان نام کفرآميز بگذاريد؛ و آنها که توبه نکنند، ظالم و ستمگرند

***

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثيرًا مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَ لا تَجَسَّسُوا وَ لا يَغْتَبْ بَعْضُکُمْ بَعْضًا أَ يُحِبُّ أَحَدُکُمْ أَنْ يَأْکُلَ لَحْمَ أَخيهِ مَيْتًا فَکَرِهْتُمُوهُ وَ اتَّقُوا اللّهَ إِنَّ اللّهَ تَوّابٌ رَحيمٌ (12)
اي کساني که ايمان آورده‏ايد! از بسياري از گمانها بپرهيزيد، چرا که بعضي از گمانها گناه است؛ و هرگز (در کار ديگران) تجسّس نکنيد؛ و هيچ يک از شما ديگري را غيبت نکند، آيا کسي از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده خود را بخورد؟! (به يقين) همه شما از اين امر کراهت داريد؛ تقواي الهي پيشه کنيد که خداوند توبه‏پذير و مهربان است

***

يا أَيُّهَا النّاسُ إِنّا خَلَقْناکُمْ مِنْ ذَکَرٍ وَ أُنْثي وَ جَعَلْناکُمْ شُعُوبًا وَ قَبائِلَ لِتَعارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللّهِ أَتْقاکُمْ إِنَّ اللّهَ عَليمٌ خَبيرٌ (13)
اي مردم! ما شما را از يک مرد و زن آفريديم و شما را تيره‏ها و قبيله‏ها قرار داديم تا يکديگر را بشناسيد؛ (اينها ملاک امتياز نيست،) گرامي‏ترين شما نزد خداوند با تقواترين شماست؛ خداوند دانا و آگاه است

***

سوره  ق

بَلْ کَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمّا جاءَهُمْ فَهُمْ في أَمْرٍ مَريجٍ (5)
آنها حقّ را هنگامي که به سراغشان آمد تکذيب کردند؛ از اين رو پيوسته در کار پراکنده خود متحيّرند

***

وَ لَقَدْ خَلَقْنَا اْلإِنْسانَ وَ نَعْلَمُ ما تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَريدِ (16)
ما انسان را آفريديم و وسوسه‏هاي نفس او را مي‏دانيم، و ما به او از رگ قلبش نزديکتريم

***

وَ جاءَتْ سَکْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ذلِکَ ما کُنْتَ مِنْهُ تَحيدُ (19)
و سرانجام، سکرات  مرگ بحق فرا مي ‏رسد ، اين همان چيزي است که تو از آن مي‏ گريختي

***

...وَ ما أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِجَبّارٍ ...(45)

...و تو مأمور به اجبار آنها (به ايمان) نيستي؛

***

سوره الذاریات

قُتِلَ الْخَرّاصُونَ (10)
کشته باد دروغگويان

***

إِنّي لَکُمْ مِنْهُ نَذيرٌ مُبينٌ (50...)

من از سوي او براي شما بيم‏ دهنده‏ اي آشکارم

***

وَ ذَکِّرْ فَإِنَّ الذِّکْري تَنْفَعُ الْمُؤْمِنينَ (55)
و پيوسته تذکّر ده، زيرا تذکّر مؤمنان را سود مي‏بخشد.

***

سوره الطور

فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبينَ (11)
واي در آن روز بر تکذيب‏کنندگان،
***
الَّذينَ هُمْ في خَوْضٍ يَلْعَبُونَ (12)
همانها که در سخنان باطل به بازي مشغولند

سوره الدخان - سوره الجاثیه - سوره الاحقاف - سوره محمد

سوره الدخان

إِنّا کُنّا مُنْذِرينَ (3)...
...ما همواره انذارکننده بوده‏ ايم

***

سوره الجاثیه

وَيْلٌ لِکُلِّ أَفّاکٍ أَثيمٍ (7)
واي بر هر دروغگوي گنهکار

***

مَنْ عَمِلَ صالِحًا فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ أَساءَ فَعَلَيْها ...(15)
هر کس کار شايسته‏اي بجا آورد، براي خود بجا آورده است؛ و کسي که کار بد مي‏کند، به زيان خود اوست؛...

***

إِنَّ الظّالِمينَ بَعْضُهُمْ أَوْلِياءُ بَعْضٍ وَ اللّهُ وَلِيُّ الْمُتَّقينَ (19)...

...و ظالمان يار و ياور يکديگرند، امّا خداوند يار و ياور پرهيزگاران است

***

وَ لکِنَّ أَکْثَرَ النّاسِ لا يَعْلَمُونَ (26)...
...ولي بيشتر مردم نمي‏دانند

***

سوره الاحقاف

 

قُلْ ... وَ ما أَنَا إِلاّ نَذيرٌ مُبينٌ (9)
بگو: ...و جز بيم‏دهنده آشکاري نيستم

***

وَ وَصَّيْنَا اْلإِنْسانَ بِوالِدَيْهِ إِحْسانًا حَمَلَتْهُ أُمُّهُ کُرْهًا وَ وَضَعَتْهُ کُرْهًا وَ حَمْلُهُ وَ فِصالُهُ ثَلاثُونَ شَهْرًا حَتّي إِذا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ بَلَغَ أَرْبَعينَ سَنَةً قالَ رَبِّ أَوْزِعْني أَنْ أَشْکُرَ نِعْمَتَکَ الَّتي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَ عَلي والِدَيَّ وَ أَنْ أَعْمَلَ صالِحًا تَرْضاهُ وَ أَصْلِحْ لي في ذُرِّيَّتي إِنّي تُبْتُ إِلَيْکَ وَ إِنّي مِنَ الْمُسْلِمينَ (15)
ما به انسان توصيه کرديم که به پدر و مادرش نيکي کند، مادرش او را با ناراحتي حمل مي‏کند و با ناراحتي بر زمين مي‏گذارد؛ و دوران حمل و از شير بازگرفتنش سي ماه است؛ تا زماني که به کمال قدرت و رشد برسد و به چهل سالگي بالغ گردد مي‏گويد: «پروردگارا! مرا توفيق ده تا شکر نعمتي را که به من و پدر و مادرم دادي بجا آورم و کار شايسته‏اي انجام دهم که از آن خشنود باشي، و فرزندان مرا صالح گردان؛ من به سوي تو بازمي‏گردم و توبه مي‏کنم، و من از مسلمانانم!»

***

سوره محمد

وَ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ ...(2)
و کساني که ايمان آوردند و کارهاي شايسته انجام دادند...

***

إِنَّمَا الْحَياةُ الدُّنْيا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ ...(36)
زندگي دنيا تنها بازي و سرگرمي است...

***

إِنَّمَا الْحَياةُ الدُّنْيا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ ... (36)
زندگي دنيا تنها بازي و سرگرمي است؛ ...
***
إِنْ يَسْئَلْکُمُوها فَيُحْفِکُمْ تَبْخَلُوا وَ يُخْرِجْ أَضْغانَکُمْ (37)
چرا که هر گاه اموال شما را مطالبه کند و حتّي اصرار نمايد، بخل مي ‏ورزيد؛ و کينه و خشم شما را آشکار مي‏سازد!
***
ها أَنْتُمْ هؤُلاءِ تُدْعَوْنَ لِتُنْفِقُوا في سَبيلِ اللّهِ فَمِنْکُمْ مَنْ يَبْخَلُ وَ مَنْ يَبْخَلْ فَإِنَّما يَبْخَلُ عَنْ نَفْسِهِ وَ اللّهُ الْغَنِيُّ وَ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ وَ إِنْ تَتَوَلَّوْا يَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَيْرَکُمْ ثُمَّ لا يَکُونُوا أَمْثالَکُمْ (38)
آري، شما همان گروهي هستيد که براي انفاق در راه خدا دعوت مي‏ شويد، بعضي از شما بخل مي‏ ورزند؛ و هر کس بخل ورزد، نسبت به خود بخل کرده است؛ و خداوند بي ‏نياز است و شما همه نيازمنديد؛ و هرگاه سرپيچي کنيد، خداوند گروه ديگري را جاي شما مي‏آورد پس آنها مانند شما نخواهند بود (و سخاوتمندانه در راه خدا انفاق مي‏کنند).

سوره غافر- سوره فصلت - سوره الشوری - سوره الزخرف

سوره غافر

...ما لِلظّالِمينَ مِنْ حَميمٍ وَ لا شَفيعٍ يُطاعُ... (18)
... براي ستمکاران دوستي وجود ندارد...
***
يَعْلَمُ خائِنَةَ اْلأَعْيُنِ وَ ما تُخْفِي الصُّدُورُ (19)
او چشم هايي را که به خيانت مي‏ گردد و آنچه را سينه‏ ها پنهان مي‏ دارند، مي‏داند.
***
...إِنَّ اللّهَ لا يَهْدي مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ کَذّابٌ (28)
...خداوند کسي را که اسرافکار و بسيار دروغگوست هدايت نمي‏کند.
***
سوره فصلت

بَشيرًا وَ نَذيرًا فَأَعْرَضَ أَکْثَرُهُمْ فَهُمْ لا يَسْمَعُونَ (4)
قرآني که بشارت دهنده و بيم دهنده است؛ ولي بيشتر آنان روي گردان شدند؛ از اين رو چيزي نمي شنوند.
***
وَ مَنْ أَحْسَنُ قَوْلاً مِمَّنْ دَعا إِلَي اللّهِ وَ عَمِلَ صالِحًا وَ قالَ إِنَّني مِنَ الْمُسْلِمينَ (33)
چه کسي خوش گفتارتر است از آن کس که دعوت به سوي خدا مي ‏کند و عمل صالح انجام مي‏دهد و مي‏گويد: «من از مسلمانانم» .
***
وَ لا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَ لاَ السَّيِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذي بَيْنَکَ وَ بَيْنَهُ عَداوَةٌ کَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَميمٌ (34)
هرگز نيکي و بدي يکسان نيست؛ بدي را با نيکي دفع کن، ناگاه (خواهي ديد) همان کس که ميان تو و او دشمني است، گويي دوستي گرم و صميمي است.
***
وَ ما يُلَقّاها إِلاَّ الَّذينَ صَبَرُوا وَ ما يُلَقّاها إِلاّ ذُو حَظٍّ عَظيمٍ (35)
امّا جز کساني که داراي صبر و استقامتند به اين مقام نمي ‏رسند، و جز کساني که بهره عظيمي (از ايمان و تقوا) دارند به آن نايل نمي‏ گردند.
***
مَنْ عَمِلَ صالِحًا فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ أَساءَ فَعَلَيْها...(46)
کسي که عمل صالحي انجام دهد، سودش براي خود اوست...
***
لا يَسْأَمُ اْلإِنْسانُ مِنْ دُعاءِ الْخَيْرِ وَ إِنْ مَسَّهُ الشَّرُّ فَيَؤُسٌ قَنُوطٌ (49)
انسان هرگز از تقاضاي نيکي (و نعمت) خسته نمي ‏شود؛ و هرگاه شرّ و بدي به او رسد، بسيار مأيوس و نوميد مي‏ گردد.
***
سوره الشوری

...وَ ما أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِوَکيلٍ (6)
...و تو مأمور نيستي که آنان را مجبور به قبول حقّ کني .
***
...قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبي وَ مَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فيها حُسْنًا إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ شَکُورٌ (23)
...بگو: «من هيچ پاداشي از شما بر رسالتم درخواست نمي ‏کنم جز دوست ‏داشتن نزديکانم ؛ و هر کس کار نيکي انجام دهد ، بر نيکي‏ اش مي‏ افزاييم؛ چرا که خداوند آمرزنده و سپاسگزار است.
***
...وَ أَمْرُهُمْ شُوري بَيْنَهُمْ وَ مِمّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ (38)
...و کساني که دعوت پروردگارشان را اجابت کرده و نماز را برپا مي ‏دارند و کارهايشان به صورت مشورت در ميان آنهاست و از آنچه به آنها روزي داده ‏ايم انفاق مي‏کنند.
***
وَ لَمَنْ صَبَرَ وَ غَفَرَ إِنَّ ذلِکَ لَمِنْ عَزْمِ اْلأُمُورِ (43)
امّا کساني که شکيبايي و عفو کنند، اين از کارهاي پرارزش است .
***
...إِنْ عَلَيْکَ إِلاَّ الْبَلاغُ ...(48)
...وظيف‏ه تو تنها ابلاغ رسالت است...
***
سوره الزخرف

إِنَّ اْلإِنْسانَ لَکَفُورٌ مُبينٌ (15)
...انسان کفران‏کننده آشکاري است .
***
...فَانْظُرْ کَيْفَ کانَ عاقِبَةُ الْمُکَذِّبينَ (25)
...بنگر پايان کار تکذيب‏ کنندگان چگونه بود.