جزء سی ام

سوره النبا

إِنَّ لِلْمُتَّقينَ مَفازًا (31)
مسلّماً براي پرهيزگاران نجات و پيروزي بزرگي است
***
فَمَنْ شاءَ اتَّخَذَ إِلي رَبِّهِ مَآبًا (39)...
هر کس بخواهد راهي به سوي پروردگارش برمي‏گزيند...
***
سوره النازعات

وَ أَمّا مَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ وَ نَهَي النَّفْسَ عَنِ الْهَوي (40)
و آن کس که از مقام پروردگارش ترسان باشد و نفس را از هوي بازدارد
***
فَإِنَّ الْجَنَّةَ هِيَ الْمَأْوي (41)
قطعاً بهشت جايگاه اوست
***
سوره عبس

عَبَسَ وَ تَوَلّي (1)
چهره در هم کشيد و روي برتافت...
***
أَنْ جاءَهُ اْلأَعْمي (2)
از اينکه نابينايي به سراغ او آمده بود
***
وَ ما يُدْريکَ لَعَلَّهُ يَزَّکّي (3)
تو چه مي‏داني شايد او پاکي و تقوا پيشه کند،
***
أَوْ يَذَّکَّرُ فَتَنْفَعَهُ الذِّکْري (4)
يا متذکّر گردد و اين تذکّر به حال او مفيد باشد!
***
أَمّا مَنِ اسْتَغْني (5)
امّا آن کس که توانگر است،
***
فَأَنْتَ لَهُ تَصَدّي (6)
تو به او روي مي ‏آوري،
***
وَ ما عَلَيْکَ أَلاّ يَزَّکّي (7)
در حالي که اگر او خود را پاک نسازد، چيزي بر تو نيست!
***
وَ أَمّا مَنْ جاءَکَ يَسْعي (8)
امّا کسي که به سراغ تو مي‏آيد و کوشش مي‏کند،
***
وَ هُوَ يَخْشي (9)
و از خدا ترسان است،
***
فَأَنْتَ عَنْهُ تَلَهّي (10)
تو از او غافل مي‏شوي!
***
 سوره التکویر

إِنْ هُوَ إِلاّ ذِکْرٌ لِلْعالَمينَ (27)
اين قرآن چيزي جز تذکّري براي جهانيان نيست،
***
لِمَنْ شاءَ مِنْکُمْ أَنْ يَسْتَقيمَ (28)
براي کسي از شما که بخواهد راه مستقيم در پيش گيرد.
***
وَ ما تَشاؤُنَ إِلاّ أَنْ يَشاءَ اللّهُ رَبُّ الْعالَمينَ (29)
و شما اراده نمي ‏کنيد مگر اينکه خداوند -پروردگار جهانيان- اراده کند و بخواهد.
***
الانفطار

يا أَيُّهَا اْلإِنْسانُ ما غَرَّکَ بِرَبِّکَ الْکَريمِ (6)
اي انسان! چه چيز تو را در برابر پروردگار کريمت مغرور ساخته است؟!
***
سوره المطففین

وَيْلٌ لِلْمُطَفِّفينَ (1)
واي بر کم‏ فروشان!
***
الَّذينَ إِذَا اکْتالُوا عَلَي النّاسِ يَسْتَوْفُونَ (2)
آنان که وقتي براي خود پيمانه مي‏ کنند، حق خود را بطور کامل مي ‏گيرند؛
***
وَ إِذا کالُوهُمْ أَوْ وَزَنُوهُمْ يُخْسِرُونَ (3)
امّا هنگامي که مي‏ خواهند براي ديگران پيمانه يا وزن کنند، کم مي‏ گذارند.
***
سوره الانشقاق

وَ الْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ (18)
و سوگند به ماه آنگاه که بَدر کامل مي‏شود،
***
لَتَرْکَبُنَّ طَبَقًا عَنْ طَبَقٍ (19)
که همه شما پيوسته از حالي به حال ديگر منتقل مي‏شويد.
***
سوره البروج

إِنَّهُ هُوَ يُبْدِئُ وَ يُعيدُ (13)
اوست که آفرينش را آغاز مي‏ کند و بازمي‏ گرداند،
***
وَ هُوَ الْغَفُورُ الْوَدُودُ (14)
و او آمرزنده و دوستدار (مؤمنان) است،
***
سوره  الطارق

إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ (13)
که اين (قرآن) سخني است که حقّ را از باطل جدا مي‏کند،
***
وَ ما هُوَ بِالْهَزْلِ (14)
و هرگز شوخي نيست.
***
إِنَّهُمْ يَکيدُونَ کَيْدًا (15)
آنها پيوسته حيله مي‏کنند،
***
وَ أَکيدُ کَيْدًا (16)
و من هم در برابر آنها چاره مي‏کنم.
***
سوره الاعلی

وَ نُيَسِّرُکَ لِلْيُسْري (8)
و ما تو را براي انجام هر کار خير آماده مي ‏کنيم .
***
فَذَکِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّکْري (9)
پس تذکّر ده اگر تذکّر مفيد باشد.
***
سَيَذَّکَّرُ مَنْ يَخْشي (10)
و بزودي کسي که از خدا مي‏ترسد متذکّر مي‏شود.
***
وَ يَتَجَنَّبُهَا اْلأَشْقَي (11)
امّا بدبخت‏ترين افراد از آن دوري مي‏ گزيند،
***
قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَکّي (14)
به يقين کسي که پاکي جست ، رستگار شد.
***
سوره الغاشیه

فَذَکِّرْ إِنَّما أَنْتَ مُذَکِّرٌ (21)
پس تذکّر ده که تو فقط تذکّر دهنده ‏اي .
***
لَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُصَيْطِرٍ (22)
تو سلطه‏ گر بر آنان نيستي که (بر ايمان) مجبورشان کني .
***
سوره الفجر

هَلْ في ذلِکَ قَسَمٌ لِذي حِجْرٍ (5)
آيا در آنچه گفته شد، سوگند مهمّي براي صاحبان خرد نيست؟!
***
فَأَمَّا اْلإِنْسانُ إِذا مَا ابْتَلاهُ رَبُّهُ فَأَکْرَمَهُ وَ نَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبّي أَکْرَمَنِ (15)
امّا انسان هنگامي که پروردگارش او را براي آزمايش، اکرام مي‏ کند و نعمت مي‏ بخشد (مغرور مي ‏شود و) مي ‏گويد: «پروردگارم مرا گرامي داشته است!»
***
وَ أَمّا إِذا مَا ابْتَلاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبّي أَهانَنِ (16)
و امّا هنگامي که براي امتحان، روزيش را بر او تنگ مي ‏گيرد (مأيوس مي ‏شود و) مي‏ گويد: «پروردگارم مرا خوار کرده است!»
***
کَلاّ بَلْ لا تُکْرِمُونَ الْيَتيمَ (17)
چنان نيست که شما مي‏ پنداريد؛ شما يتيمان را گرامي نمي ‏داريد،
***
وَ لا تَحَاضُّونَ عَلي طَعامِ الْمِسْکينِ (18)
و يکديگر را بر اطعام مستمندان تشويق نمي‏ کنيد،
***
وَ تَأْکُلُونَ التُّراثَ أَکْلاً لَمًّا (19)
و ميراث را (از راه مشروع و نامشروع) جمع کرده مي ‏خوريد،
***
وَ تُحِبُّونَ الْمالَ حُبًّا جَمًّا (20)
و مال و ثروت را بسيار دوست داريد .
***
سوره البلد

 يَحْسَبُ أَنْ لَنْ يَقْدِرَ عَلَيْهِ أَحَدٌ (5)
آيا او گمان مي ‏کند که هيچ کس نمي ‏تواند بر او دست يابد؟!
***
يَقُولُ أَهْلَکْتُ مالاً لُبَدًا (6)
مي‏ گويد: «مال زيادي را (در کارهاي خير) نابود کرده ‏ام»
***
أَ يَحْسَبُ أَنْ لَمْ يَرَهُ أَحَدٌ (7)
آيا (انسان) گمان مي‏ کند هيچ کس او را نديده (که عمل خيري انجام نداده) است؟!
***
فَکُّ رَقَبَةٍ (13)
آزادکردن برده ‏اي،
***
أَوْ إِطْعامٌ في يَوْمٍ ذي مَسْغَبَةٍ (14)
يا غذا دادن در روز گرسنگي...
***
يَتيمًا ذا مَقْرَبَةٍ (15)
يتيمي از خويشاوندان،
***
أَوْ مِسْکينًا ذا مَتْرَبَةٍ (16)
يا مستمندي خاک ‏نشين را،
***
ثُمَّ کانَ مِنَ الَّذينَ آمَنُوا وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ وَ تَواصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ (17)
سپس از کساني باشد که ايمان آورده و يکديگر را به شکيبايي و رحمت توصيه مي‏ کنند.
***
سوره الشمس

قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَکّاها (9)
که هر کس نفس خود را پاک و تزکيه کرده، رستگار شده؛
***
وَ قَدْ خابَ مَنْ دَسّاها (10)
و آن کس که نفس خويش را با معصيت و گناه آلوده ساخته، نوميد و محروم گشته است.
***
سوره اللیل

فَأَمّا مَنْ أَعْطي وَ اتَّقي (5)
امّا آن کس که (در راه خدا) انفاق کند و پرهيزگاري پيش گيرد،
***
وَ صَدَّقَ بِالْحُسْني (6)
و جزاي نيک (الهي) را تصديق کند،
***
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْري (7)
ما او را در مسير آساني قرار مي‏ دهيم .
***
وَ أَمّا مَنْ بَخِلَ وَ اسْتَغْني (8)
امّا کسي که بخل ورزد و (از اين راه) بي‏ نيازي طلبد.
***
وَ کَذَّبَ بِالْحُسْني (9)
و پاداش نيک (الهي) را انکار کند،
***
فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْري (10)
بزودي او را در مسير دشواري قرار مي‏ دهيم .
***
وَ ما يُغْني عَنْهُ مالُهُ إِذا تَرَدّي (11)
و در آن هنگام که (در جهنّم) سقوط مي‏کند، اموالش به حال او سودي نخواهد داشت.
***
سوره الضحی

وَ وَجَدَکَ ضَالاًّ فَهَدي (7)
و تو را گمشده يافت و هدايت کرد،
***
وَ وَجَدَکَ عائِلاً فَأَغْني (8)
و تو را فقير يافت و بي ‏نياز نمود،
***
فَأَمَّا الْيَتيمَ فَلا تَقْهَرْ (9)
حال که چنين است يتيم را تحقير مکن،
***
وَ أَمَّا السّائِلَ فَلا تَنْهَرْ (10)
و سؤال‏ کننده را از خود مران،
***
وَ أَمّا بِنِعْمَةِ رَبِّکَ فَحَدِّثْ (11)
و نعمتهاي پروردگارت را بازگو کن .
***
سوره الشرح

فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا (5)
به يقين با (هر) سختي آساني است.
***
إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا (6)
(آري) مسلّماً با (هر) سختي آساني است،
***
فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ (7)
پس هنگامي که از کار مهمّي فارغ مي‏ شوي به مهم ديگري پرداز،
***
وَ إِلي رَبِّکَ فَارْغَبْ (8)
و به سوي پروردگارت توجّه کن .
***
سوره التین

...خَلَقْنَا اْلإِنْسانَ في أَحْسَنِ تَقْويمٍ (4)
... ما انسان را در بهترين صورت و نظام آفريديم.
***
سوره العلق

...إِنَّ اْلإِنْسانَ لَيَطْغي (6)
...به يقين انسان طغيان مي‏ کند،
***
أَنْ رَآهُ اسْتَغْني (7)
از اينکه خود را بي‏ نياز ببيند .
***
سوره البینه

إِنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ أُولئِکَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ (7)
کساني که ايمان آوردند و اعمال صالح انجام دادند، بهترين مخلوقات (خدا)يند .
***
سوره الزلزله

فَمَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ (7)
پس هر کس هم وزن ذرّه‏ اي کار خير انجام دهد آن را مي‏ بيند.
***
وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ (8)
و هر کس هم وزن ذرّه ‏اي کار بد کرده آن را مي‏ بيند.
***
سوره العادیات

إِنَّ اْلإِنْسانَ لِرَبِّهِ لَکَنُودٌ (6)
همانا انسان در برابر نعمتهاي پروردگارش بسيار ناسپاس و بخيل است؛
***
وَ إِنَّهُ عَلي ذلِکَ لَشَهيدٌ (7)
و او خود (نيز) بر اين معني گواه است.
***
وَ إِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَديدٌ (8)
و او علاقه شديد به مال دارد.
***
أَ فَلا يَعْلَمُ إِذا بُعْثِرَ ما فِي الْقُبُورِ (9)
آيا نمي‏داند در آن روز که تمام کساني که در قبرها هستند برانگيخته مي ‏شوند،
***
وَ حُصِّلَ ما فِي الصُّدُورِ (10)
و آنچه در درون سينه ‏هاست آشکار مي‏ گردد.
***
سوره القارعه

فَأَمّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوازينُهُ (6)
امّا کسي که (در آن روز) ترازوهاي اعمالش سنگين است،
***
فَهُوَ في عيشَةٍ راضِيَةٍ (7)
در يک زندگي خشنودکننده خواهد بود.
***
سوره التکاثر

أَلْهاکُمُ التَّکاثُرُ (1)
افزون طلبي (و تفاخر) شما را به خود مشغول داشته (و از خدا غافل نموده) است.
***
حَتّي زُرْتُمُ الْمَقابِرَ (2)
تا آنجا که به ديدار قبرها رفتيد .
***
کَلاّ لَوْ تَعْلَمُونَ عِلْمَ الْيَقينِ (5)
چنان نيست که شما خيال مي‏ کنيد؛ اگر شما علم اليقين داشتيد.
***
...لَتَرَوُنَّها عَيْنَ الْيَقينِ (7)
...آن را به عين اليقين خواهيد ديد.
***
سوره العصر

وَ الْعَصْرِ (1)
به عصر سوگند،
***
إِنَّ اْلإِنْسانَ لَفي خُسْرٍ (2)
که انسانها همه در زيانند؛
***
إِلاَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ وَ تَواصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَواصَوْا بِالصَّبْرِ (3)
مگر کساني که ايمان آورده و اعمال صالح انجام داده ‏اند، و يکديگر را به حق سفارش کرده و يکديگر را به شکيبايي و استقامت توصيه نموده ‏اند.
***
سوره الهمزه

وَيْلٌ لِکُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ (1)

واي بر هر عيبجوي مسخره‏کننده‏اي!

الَّذي جَمَعَ مالاً وَ عَدَّدَهُ (2)

همان کس که مال فراواني جمع‏آوري و شماره کرده (بي‏آنکه مشروع و نامشروع آن را حساب کند)!

يَحْسَبُ أَنَّ مالَهُ أَخْلَدَهُ (3)
او گمان مي‏ کند که اموالش او را جاودانه مي‏ سازد.
***
کَلاّ لَيُنْبَذَنَّ ... (4)
چنين نيست که مي ‏پندارد...
***
الفیل

أَ لَمْ تَرَ کَيْفَ فَعَلَ رَبُّکَ بِأَصْحابِ الْفيلِ (1)
آيا نديدي پروردگارت با فيل سواران [= لشکر ابرهه که براي نابودي کعبه آمده بودند] چه کرد؟!
***
أَ لَمْ يَجْعَلْ کَيْدَهُمْ في تَضْليلٍ (2)
آيا نقشه آنها را در ضلالت و تباهي قرار نداد؟!
***
سوره قریش

ِلإيلافِ قُرَيْشٍ (1)
(کيفر لشکر فيل‏سواران) بخاطر اين بود که قريش الفت گيرند .
***
الماعون

أَ رَأَيْتَ الَّذي يُکَذِّبُ بِالدِّينِ (1)
آيا کسي که روز جزا را پيوسته انکار مي‏ کند ديدي؟
***
فَذلِکَ الَّذي يَدُعُّ الْيَتيمَ (2)
او همان کسي است که يتيم را با خشونت مي‏راند،
***
وَ لا يَحُضُّ عَلي طَعامِ الْمِسْکينِ (3)
و (ديگران را) به اطعام مسکين تشويق نمي ‏کند
***
فَوَيْلٌ لِلْمُصَلِّينَ (4)
پس واي بر نمازگزاراني که...
***
الَّذينَ هُمْ عَنْ صَلاتِهِمْ ساهُونَ (5)
در نماز خود سهل‏ انگاري مي ‏کنند،
***
الَّذينَ هُمْ يُراؤُنَ (6)
همان کساني که ريا مي ‏کنند،
***
وَ يَمْنَعُونَ الْماعُونَ (7)
و ديگران را از وسايل ضروري زندگي منع مي‏ نمايند.
***
سوره الکوثر

فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَانْحَرْ ﴿۲﴾
پس براى پروردگارت نماز گزار و قربانى كن
***
إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ ﴿۳﴾
دشمن ت‏و بى ‏تبار (بی پشت) خواهد بود
***
سوره الکافرون

لَکُمْ دينُکُمْ وَ لِيَ دينِ (6)
آيين شما براي خودتان، و آيين من براي خودم .
***
سوره النصر

إِذا جاءَ نَصْرُ اللّهِ وَ الْفَتْحُ (1)
هنگامي که ياري خدا و پيروزي فرارسد،
***
وَ رَأَيْتَ النّاسَ يَدْخُلُونَ في دينِ اللّهِ أَفْواجًا (2)
و ببيني مردم گروه گروه وارد دين خدا مي ‏شوند،
***
فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ وَ اسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ کانَ تَوّابًا (3)
پروردگارت را تسبيح و حمد کن و از او آمرزش بخواه که او بسيار توبه‏ پذير است.
***
سوره المسد

ما أَغْني عَنْهُ مالُهُ وَ ما کَسَبَ (2)
هرگز مال و ثروتش و آنچه را به دست آورد به حالش سودي نبخشيد .
***
سوره الاخلاص

قُلْ هُوَ اللّهُ أَحَدٌ (1)
بگو: خداوند، يکتا و يگانه است؛
***
اللّهُ الصَّمَدُ (2)
خداوندي است که همه نيازمندان قصد او مي ‏کنند؛
***
لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ (3)
(هرگز) نزاد، و زاده نشد،
***
وَ لَمْ يَکُنْ لَهُ کُفُوًا أَحَدٌ (4)
و براي او هيچگاه شبيه و مانندي نبوده است
***
سوره الفلق

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ (1)
بگو: پناه مي‏برم به پروردگار سپيده صبح،
***
مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ (2)
از شرّ تمام آنچه آفريده است؛
***
وَ مِنْ شَرِّ غاسِقٍ إِذا وَقَبَ (3)
و از شرّ هر موجود شرور هنگامي که شبانه وارد مي‏ شود؛
***
وَ مِنْ شَرِّ النَّفّاثاتِ فِي الْعُقَدِ (4)
و از شرّ آنها که با افسون در گره‏ها مي ‏دمند (و هر تصميمي را سست مي‏کنند)؛
***
وَ مِنْ شَرِّ حاسِدٍ إِذا حَسَدَ (5)
و از شرّ هر حسودي هنگامي که حسد مي‏ورزد.
***
سوره الناس

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النّاسِ (1)
بگو: پناه مي‏برم به پروردگار مردم،
***
مَلِکِ النّاسِ (2)
به مالک و حاکم مردم،
***
إِلهِ النّاسِ (3)
به (خدا و) معبود مردم،
***
مِنْ شَرِّ الْوَسْواسِ الْخَنّاسِ (4)
از شرّ وسوسه‏ گر پنهانکار،
***
الَّذي يُوَسْوِسُ في صُدُورِ النّاسِ (5)
که در درون سينه انسان ها وسوسه مي‏ کند،
***
مِنَ الْجِنَّةِ وَ النّاسِ (6)
خواه از جنّ باشد يا از انسان.

سوره الطلاق - سوره التحریم - سوره الملک - سوره القلم - الحاقه - سوره المعارج - سوره نوح - سوره المزمل - سوره المدثر - سوره القیامه - سوره الانسان - سوره المرسلات

سوره الطلاق

لِيُنْفِقْ ذُو سَعَةٍ مِنْ سَعَتِهِ وَ مَنْ قُدِرَ عَلَيْهِ رِزْقُهُ فَلْيُنْفِقْ مِمّا آتاهُ اللّهُ لا يُکَلِّفُ اللّهُ نَفْسًا إِلاّ ما آتاها سَيَجْعَلُ اللّهُ بَعْدَ عُسْرٍ يُسْرًا (7)
آنان که امکانات وسيعي دارند، بايد از امکانات وسيع خود انفاق کنند و آنها که تنگدستند، از آنچه که خدا به آنها داده انفاق نمايند؛ خداوند هيچ کس را جز به مقدار توانايي که به او داده تکليف نمي‏ کند؛ خداوند بزودي بعد از سختيها آساني قرار مي‏ دهد.
***
سوره التحریم

يا أَيُّهَا النَّبِيُّ لِمَ تُحَرِّمُ ما أَحَلَّ اللّهُ لَکَ تَبْتَغي مَرْضاتَ أَزْواجِکَ وَ اللّهُ غَفُورٌ رَحيمٌ (1)
اي پيامبر! چرا چيزي را که خدا بر تو حلال کرده بخاطر جلب رضايت همسرانت بر خود حرام مي‏کني؟! و خداوند آمرزنده و رحيم است.
***
سوره الملک

أَ فَمَنْ يَمْشي مُکِبًّا عَلي وَجْهِهِ أَهْدي أَمَّنْ يَمْشي سَوِيًّا عَلي صِراطٍ مُسْتَقيمٍ (22)
آيا کسي که به رو افتاده حرکت مي‏کند به هدايت نزديکتر است يا کسي که راست ‏قامت در صراط مستقيم گام بر مي ‏دارد؟!
***
سوره القلم

وَ لا تُطِعْ کُلَّ حَلاّفٍ مَهينٍ (10)
و از کسي که بسيار سوگند ياد مي‏ کند و پست است اطاعت مکن،
***
هَمّازٍ مَشّاءٍ بِنَميمٍ (11)
کسي که بسيار عيبجوست و به سخن چيني آمد و شد مي ‏کند،
***
مَنّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثيمٍ (12)
و بسيار مانع کار خير، و متجاوز و گناهکار است؛
***
عُتُلٍّ بَعْدَ ذلِکَ زَنيمٍ (13)
علاوه بر اينها کينه توز و پرخور و خشن و بدنام است .
***
أَنْ کانَ ذا مالٍ وَ بَنينَ (14)
مبادا بخاطر اينکه صاحب مال و فرزندان فراوان است (از او پيروي کني) .
***
الحاقه

وَ لا يَحُضُّ عَلي طَعامِ الْمِسْکينِ (34)
و هرگز مردم را بر اطعام مستمندان تشويق نمي‏ نمود؛
***
فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هاهُنا حَميمٌ (35)
از اين رو امروز هم در اينجا يار مهرباني ندارد،
***
سوره المعارج

فَاصْبِرْ صَبْرًا جَميلاً (5)
پس صبر جميل پيشه کن،
***
نَّ اْلإِنْسانَ خُلِقَ هَلُوعًا (19)
به يقين انسان حريص و کم ‏طاقت آفريده شده است،
***
إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا (20)
هنگامي که بدي به او رسد بيتابي مي ‏کند،
***
وَ إِذا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا (21)
و هنگامي که خوبي به او رسد مانع ديگران مي‏شود (و بخل مي ‏ورزد)،
***
سوره نوح

...إِنَّ أَجَلَ اللّهِ إِذا جاءَ لا يُؤَخَّرُ لَوْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (4)
... هنگامي که اجل الهي فرا رسد، تأخيري نخواهد داشت اگر مي ‏دانستيد .
***
إِلاّ بَلاغًا مِنَ اللّهِ وَ رِسالاتِهِ...(23)
تنها وظيفه من ابلاغ از سوي خدا و رساندن رسالات اوست...
***
سوره المزمل

وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتيلاً (4)
...و قرآن را با دقّت و تأمّل بخوان؛
***
إِنَّ هذِهِ تَذْکِرَةٌ فَمَنْ شاءَ اتَّخَذَ إِلي رَبِّهِ سَبيلاً (19)
اين هشدار و تذکّري است، پس هر کس بخواهد راهي به سوي پروردگارش برمي‏ گزيند.
***
سوره المدثر

يا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ (1)
اي جامه خواب به خود پيچيده (و در بستر آرميده)!
***
قُمْ فَأَنْذِرْ (2)
برخيز و انذار کن (و عالميان را بيم ده)،
***
وَ رَبَّکَ فَکَبِّرْ (3)
و پروردگارت را بزرگ بشمار،
***
وَ ثِيابَکَ فَطَهِّرْ (4)
و لباست را پاک کن،
***
وَ الرُّجْزَ فَاهْجُرْ (5)
و از پليدي دوري کن،
***
وَ لا تَمْنُنْ تَسْتَکْثِرُ (6)
و منّت مگذار و فزوني مطلب،
***
وَ لِرَبِّکَ فَاصْبِرْ (7)
و بخاطر پروردگارت شکيبايي کن.
***
سوره القیامه

...بَلْ تُحِبُّونَ الْعاجِلَةَ (20)
...بلکه شما دنياي زودگذر را دوست داريد .
***
وَ تَذَرُونَ اْلآخِرَةَ (21)
و آخرت را رها مي‏ کنيد.
***
سوره الانسان

إِنّا خَلَقْنَا اْلإِنْسانَ مِنْ نُطْفَةٍ أَمْشاجٍ نَبْتَليهِ فَجَعَلْناهُ سَميعًا بَصيرًا (2)
ما انسان را از نطفه مختلطي آفريديم، و او را مي‏آزماييم؛ (بدين جهت) او را شنوا و بينا قرار داديم.
***
إِنّا هَدَيْناهُ السَّبيلَ إِمّا شاکِرًا وَ إِمّا کَفُورًا (3)
ما راه را به او نشان داديم، خواه شاکر باشد (و پذيرا گردد) يا ناسپاس.
***
يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَ يَخافُونَ يَوْمًا کانَ شَرُّهُ مُسْتَطيرًا (7)
آنها به نذر خود وفا مي ‏کنند، و از روزي که شرّ و عذابش گسترده است مي‏ ترسند،
***
وَ يُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلي حُبِّهِ مِسْکينًا وَ يَتيمًا وَ أَسيرًا (8)
و غذاي (خود) را با اينکه به آن علاقه (و نياز) دارند، به «مسکين» و «يتيم» و «اسير» مي‏ دهند.
***
إِنَّما نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللّهِ لا نُريدُ مِنْکُمْ جَزاءً وَ لا شُکُورًا (9)
(و مي ‏گويند:) ما شما را بخاطر خدا اطعام مي‏ کنيم، و هيچ پاداش و سپاسي از شما نمي‏ خواهيم.
***
سوره المرسلات

وَ ما أَدْراکَ ما يَوْمُ الْفَصْلِ (14)
تو چه مي‏داني روز جدايي چيست.
***
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبينَ (15)
واي در آن روز بر تکذيب‏ کنندگان.

سوره المجادله - سوره الحشر - سوره الممتحنه - سوره الصف - سوره الجمعه - سوره المنافقون - سوره التغابن

سوره المجادله

 ...وَ عَلَي اللّهِ فَلْيَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ (10)
...پس مؤمنان تنها بر خدا توکّل کنند .
***
سوره الحشر

...وَ يُؤْثِرُونَ عَلي أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ کانَ بِهِمْ خَصاصَةٌ وَ مَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ(9)
...کساني که از بخل و حرص نفس خويش باز داشته شده ‏اند رستگارانند.
***
...يَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنا وَ ِلإِخْوانِنَا الَّذينَ سَبَقُونا بِاْلإيمانِ وَ لا تَجْعَلْ في قُلُوبِنا غِلاًّ لِلَّذينَ آمَنُوا رَبَّنا إِنَّکَ رَؤُفٌ رَحيمٌ (10)
...مي ‏گويند: «پروردگارا! ما و برادرانمان را که در ايمان بر ما پيشي گرفتند بيامرز، و در دلهايمان حسد و کينه ‏اي نسبت به مؤمنان قرار مده! پروردگارا، تو مهربان و رحيمي!»
***
سوره الممتحنه

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا عَدُوّي وَ عَدُوَّکُمْ أَوْلِياءَ تُلْقُونَ إِلَيْهِمْ بِالْمَوَدَّةِ... (1)
اي کساني که ايمان آورده ‏ايد ، دشمن من و دشمن خودتان را دوست نگيريد ...
***
إِنْ يَثْقَفُوکُمْ يَکُونُوا لَکُمْ أَعْداءً وَ يَبْسُطُوا إِلَيْکُمْ أَيْدِيَهُمْ وَ أَلْسِنَتَهُمْ بِالسُّوءِ ... (2)
اگر آنها بر شما مسلّط شوند، دشمنانتان خواهند بود و دست و زبان خود را به بدي کردن نسبت به شما مي ‏گشايند...
***
عَسَي اللّهُ أَنْ يَجْعَلَ بَيْنَکُمْ وَ بَيْنَ الَّذينَ عادَيْتُمْ مِنْهُمْ مَوَدَّةً وَ اللّهُ قَديرٌ وَ اللّهُ غَفُورٌ رَحيمٌ (7)
اميد است خدا ميان شما و کساني از مشرکين که با شما دشمني کردند، پيوند محبّت برقرار کند؛ خداوند تواناست و خداوند آمرزنده و مهربان است.
***
لا يَنْهاکُمُ اللّهُ عَنِ الَّذينَ لَمْ يُقاتِلُوکُمْ فِي الدِّينِ وَ لَمْ يُخْرِجُوکُمْ مِنْ دِيارِکُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَ تُقْسِطُوا إِلَيْهِمْ إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطينَ (8)
خدا شما را از نيکي کردن و رعايت عدالت نسبت به کساني که در راه دين با شما پيکار نکردند و از خانه و ديارتان بيرون نراندند نهي نمي ‏کند؛ چرا که خداوند عدالت‏ پيشگان را دوست دارد.
***
سوره الصف

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُونَ (2)
اي کساني که ايمان آورده‏ايد! چرا سخني مي‏گوييد که عمل نمي‏ کنيد؟
***
کَبُرَ مَقْتًا عِنْدَ اللّهِ أَنْ تَقُولُوا ما لا تَفْعَلُونَ (3)
نزد خدا بسيار موجب خشم است که سخني بگوييد که عمل نمي ‏کنيد.
***
سوره الجمعه

قُلْ إِنَّ الْمَوْتَ الَّذي تَفِرُّونَ مِنْهُ فَإِنَّهُ مُلاقيکُمْ ...(8)
بگو: اين مرگي که از آن فرار مي‏کنيد سرانجام با شما ملاقات خواهد کرد...
***
سوره المنافقون

...إِنَّ الْمُنافِقينَ لَکاذِبُونَ (1)
...منافقان دروغگو هستند.
***
...کُلَّ صَيْحَةٍ عَلَيْهِمْ هُمُ الْعَدُوُّ...(4)
...هر فريادي از هر جا بلند شود بر ضد خود مي‏پندارند؛ آنها دشمنان واقعي تو هستند...
***
...وَ رَأَيْتَهُمْ يَصُدُّونَ وَ هُمْ مُسْتَکْبِرُونَ (5)
... و آنها را مي ‏بيني که از سخنان تو اعراض کرده و تکبر مي‏ ورزند .
***
وَ أَنْفِقُوا مِنْ ما رَزَقْناکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ...(10)
از آنچه به شما روزي داده‏ايم انفاق کنيد، پيش از آنکه مرگ يکي از شما فرا رسد...
***
سوره التغابن

فَإِنَّما عَلي رَسُولِنَا الْبَلاغُ الْمُبينُ (12)
...رسول ما جز ابلاغ آشکار وظيفه ‏اي ندارد .
***
إِنَّما أَمْوالُکُمْ وَ أَوْلادُکُمْ فِتْنَةٌ وَ اللّهُ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظيمٌ (15)
اموال و فرزندانتان فقط وسيله آزمايش شما هستند؛ و خداست که پاداش عظيم نزد اوست.
***
فَاتَّقُوا اللّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ وَ اسْمَعُوا وَ أَطيعُوا وَ أَنْفِقُوا خَيْرًا ِلأَنْفُسِکُمْ وَ مَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (16)
پس تا مي‏توانيد تقواي الهي پيشه کنيد و گوش دهيد و اطاعت نماييد و انفاق کنيد که براي شما بهتر است؛ و کساني که از بخل و حرص خويشتن مصون بمانند رستگارانند.
***
إِنْ تُقْرِضُوا اللّهَ قَرْضًا حَسَنًا يُضاعِفْهُ لَکُمْ وَ يَغْفِرْ لَکُمْ وَ اللّهُ شَکُورٌ حَليمٌ (17)
اگر به خدا قرض ‏الحسنه دهيد، آن را براي شما مضاعف مي ‏سازد و شما را مي‏ بخشد؛ و خداوند شکرکننده و بردبار است .

سوره النجم - سوره القمر - سوره الرحمن - سوره الواقعه - سوره الحدید

سوره النجم

إِنَّ الظَّنَّ لا يُغْني مِنَ الْحَقِّ شَيْئًا (28)...

  «...گمان» هرگز انسان را از حقّ بي‏ نياز نمي‏ کند

***

سوره القمر

وَ کَذَّبُوا وَ اتَّبَعُوا أَهْواءَهُمْ وَ کُلُّ أَمْرٍ مُسْتَقِرٌّ (3)
آنها  تکذيب کردند و از هواي نفسشان پيروي نمودند؛ و هر امري قرارگاهي دارد
***
وَ لَقَدْ جاءَهُمْ مِنَ اْلأَنْباءِ ما فيهِ مُزْدَجَرٌ (4)
به اندازه کافي براي بازداشتن از بديها اخبار به آنان رسيده است!

***

سوره الرحمن

تَطْغَوْا فِي الْميزانِ (8)...
...در ميزان طغيان نکنيد،
***
وَ أَقيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَ لا تُخْسِرُوا الْميزانَ (9)
و وزن را بر اساس عدل برپا داريد و ميزان را کم نگذاريد

***

هَلْ جَزاءُ اْلإِحْسانِ إِلاَّ اْلإِحْسانُ (60)
آيا جزاي نيکي جز نيکي است؟!

***

سوره الواقعه

وَ تَجْعَلُونَ رِزْقَکُمْ أَنَّکُمْ تُکَذِّبُونَ (82)
و به جاي شکر روزي هايي که به شما داده شده آن را تکذيب مي‏کنيد؟

***
فَلَوْ لا إِذا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ (83)
پس چرا هنگامي که جان به گلوگاه مي‏رسد (توانايي بازگرداندن آن را نداريد)؟!
***
وَ أَنْتُمْ حينَئِذٍ تَنْظُرُونَ (84)
و شما در اين حال نظاره مي‏کنيد (و کاري از دستتان ساخته نيست)؛
***
وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْکُمْ وَ لکِنْ لا تُبْصِرُونَ (85)
و ما از شما به او نزديکتريم ولي نمي‏بينيد
***
فَلَوْ لا إِنْ کُنْتُمْ غَيْرَ مَدينينَ (86)
اگر هرگز در برابر اعمالتان جزا داده نمي‏شويد،
***
تَرْجِعُونَها إِنْ کُنْتُمْ صادِقينَ (87)
پس آن (روح) را بازگردانيد اگر راست مي‏گوييد

***

سوره الحدید

وَ أَنْفِقُوا مِمّا جَعَلَکُمْ مُسْتَخْلَفينَ فيهِ فَالَّذينَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ أَنْفَقُوا لَهُمْ أَجْرٌ کَبيرٌ (7)...

...از آنچه شما را جانشين و نماينده (خود) در آن قرار داده انفاق کنيد؛ (زيرا) کساني که از شما ايمان بياورند و انفاق کنند، اجر بزرگي دارند

***

 وَ ما لَکُمْ أَلاّ تُنْفِقُوا في سَبيلِ اللّهِ وَ لِلّهِ ميراثُ السَّماواتِ وَ اْلأَرْضِ لا يَسْتَوي مِنْکُمْ مَنْ أَنْفَقَ مِنْ قَبْلِ الْفَتْحِ وَ قاتَلَ أُولئِکَ أَعْظَمُ دَرَجَةً مِنَ الَّذينَ أَنْفَقُوا مِنْ بَعْدُ وَ قاتَلُوا وَ کُلاًّ وَعَدَ اللّهُ الْحُسْني وَ اللّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبيرٌ (10)
چرا در راه خدا انفاق نکنيد در حالي که ميراث آسمانها و زمين همه از آن خداست (و کسي چيزي را با خود نمي‏برد)! کساني که قبل از پيروزي انفاق کردند و جنگيدند (با کساني که پس از پيروزي انفاق کردند) يکسان نيستند؛ آنها بلند مقام تر از کساني هستند که بعد از فتح انفاق نمودند و جهاد کردند؛ و خداوند به هر دو وعده نيک داده؛ و خدا به آنچه انجام مي‏دهيد آگاه است.

***

مَنْ ذَا الَّذي يُقْرِضُ اللّهَ قَرْضًا حَسَنًا فَيُضاعِفَهُ لَهُ وَ لَهُ أَجْرٌ کَريمٌ (11)
کيست که به خدا وام نيکو دهد (و از اموالي که به او ارزاني داشته انفاق کند) تا خداوند آن را براي او چندين برابر کند؟ و براي او پاداش پرارزشي است

***

إِنَّ الْمُصَّدِّقينَ وَ الْمُصَّدِّقاتِ وَ أَقْرَضُوا اللّهَ قَرْضًا حَسَنًا يُضاعَفُ لَهُمْ وَ لَهُمْ أَجْرٌ کَريمٌ (18)
مردان و زنان انفاق‏ کننده، و آنها که (از اين راه) به خدا «قرض الحسنه» دهند، (اين قرض الحسنه) براي آنان مضاعف مي‏شود و پاداش پرارزشي دارند

***

اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَياةُ الدُّنْيا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ زينَةٌ وَ تَفاخُرٌ بَيْنَکُمْ وَ تَکاثُرٌ فِي اْلأَمْوالِ وَ اْلأَوْلادِ کَمَثَلِ غَيْثٍ أَعْجَبَ الْکُفّارَ نَباتُهُ ثُمَّ يَهيجُ فَتَراهُ مُصْفَرًّا ثُمَّ يَکُونُ حُطامًا وَ فِي اْلآخِرَةِ عَذابٌ شَديدٌ وَ مَغْفِرَةٌ مِنَ اللّهِ وَ رِضْوانٌ وَ مَا الْحَياةُ الدُّنْيا إِلاّ مَتاعُ الْغُرُورِ (20)
بدانيد زندگي دنيا تنها بازي و سرگرمي و تجمّل پرستي و فخرفروشي در ميان شما و افزون طلبي در اموال و فرزندان است، همانند باراني که محصولش کشاورزان را در شگفتي فرو مي‏برد، سپس خشک مي‏شود بگونه‏اي که آن را زردرنگ مي‏بيني؛ سپس تبديل به کاه مي‏شود! و در آخرت، عذاب شديد است يا مغفرت و رضاي الهي؛ و (به هر حال) زندگي دنيا چيزي جز متاع فريب نيست
***

وَ اللّهُ لا يُحِبُّ کُلَّ مُخْتالٍ فَخُورٍ (23)...
...و خداوند هيچ متکبّر فخرفروشي را دوست ندارد

***

الَّذينَ يَبْخَلُونَ وَ يَأْمُرُونَ النّاسَ بِالْبُخْلِ ...(24)
همانها که بخل مي‏ورزند و مردم را به بخل دعوت مي‏کنند...

سوره الفتح - سوره الحجرات - سوره ق - سوره الذاریات - سوره الطور

سوره الفتح

إِنّا أَرْسَلْناکَ شاهِدًا وَ مُبَشِّرًا وَ نَذيرًا (8)
به يقين ما تو را گواه و بشارت‏دهنده و بيم‏دهنده فرستاديم

***

يَدُ اللّهِ فَوْقَ أَيْديهِمْ فَمَنْ نَکَثَ فَإِنَّما يَنْکُثُ عَلي نَفْسِهِ ...(10)...
....و دست خدا بالاي دست آنهاست؛ پس هر کس پيمان‏شکني کند، تنها به زيان خود پيمان شکسته است؛

***

سوره الحجرات

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِنْ جاءَکُمْ فاسِقٌ بِنَبَإٍ فَتَبَيَّنُوا أَنْ تُصيبُوا قَوْمًا بِجَهالَةٍ فَتُصْبِحُوا عَلي ما فَعَلْتُمْ نادِمينَ (6)
اي کساني که ايمان آورده‏ايد! اگر شخص فاسقي خبري براي شما بياورد، درباره آن تحقيق کنيد، مبادا به گروهي از روي ناداني آسيب برسانيد و از کرده خود پشيمان شويد

***

وَ إِنْ طائِفَتانِ مِنَ الْمُؤْمِنينَ اقْتَتَلُوا فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُما فَإِنْ بَغَتْ إِحْداهُما عَلَي اْلأُخْري فَقاتِلُوا الَّتي تَبْغي حَتّي تَفي‏ءَ إِلي أَمْرِ اللّهِ فَإِنْ فاءَتْ فَأَصْلِحُوا بَيْنَهُما بِالْعَدْلِ وَ أَقْسِطُوا إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطينَ (9)
و هرگاه دو گروه از مؤمنان با هم به نزاع و جنگ پردازند، آنها را آشتي دهيد؛ و اگر يکي از آن دو بر ديگري تجاوز کند، با گروه متجاوز پيکار کنيد تا به فرمان خدا بازگردد؛ و هرگاه بازگشت (و زمينه صلح فراهم شد)، در ميان آن دو به عدالت صلح برقرار سازيد؛ و عدالت پيشه کنيد که خداوند عدالت پيشگان را دوست مي‏دارد.

***

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْکُمْ ...(10)
مؤمنان برادر يکديگرند؛ پس دو برادر خود را صلح و آشتي دهيد...

***

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا يَسْخَرْ قَوْمٌ مِنْ قَوْمٍ عَسي أَنْ يَکُونُوا خَيْرًا مِنْهُمْ وَ لا نِساءٌ مِنْ نِساءٍ عَسي أَنْ يَکُنَّ خَيْرًا مِنْهُنَّ وَ لا تَلْمِزُوا أَنْفُسَکُمْ وَ لا تَنابَزُوا بِاْلأَلْقابِ بِئْسَ الاِسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ اْلإيمانِ وَ مَنْ لَمْ يَتُبْ فَأُولئِکَ هُمُ الظّالِمُونَ (11)
اي کساني که ايمان آورده‏ايد! نبايد گروهي از مردان شما گروه ديگر را مسخره کنند، شايد آنها از اينها بهتر باشند؛ و نه زناني زنان ديگر را، شايد آنان بهتر از اينان باشند؛ و يکديگر را مورد طعن و عيبجويي قرار ندهيد و با القاب زشت و ناپسند يکديگر را ياد نکنيد، بسيار بد است که بر کسي پس از ايمان نام کفرآميز بگذاريد؛ و آنها که توبه نکنند، ظالم و ستمگرند

***

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثيرًا مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَ لا تَجَسَّسُوا وَ لا يَغْتَبْ بَعْضُکُمْ بَعْضًا أَ يُحِبُّ أَحَدُکُمْ أَنْ يَأْکُلَ لَحْمَ أَخيهِ مَيْتًا فَکَرِهْتُمُوهُ وَ اتَّقُوا اللّهَ إِنَّ اللّهَ تَوّابٌ رَحيمٌ (12)
اي کساني که ايمان آورده‏ايد! از بسياري از گمانها بپرهيزيد، چرا که بعضي از گمانها گناه است؛ و هرگز (در کار ديگران) تجسّس نکنيد؛ و هيچ يک از شما ديگري را غيبت نکند، آيا کسي از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده خود را بخورد؟! (به يقين) همه شما از اين امر کراهت داريد؛ تقواي الهي پيشه کنيد که خداوند توبه‏پذير و مهربان است

***

يا أَيُّهَا النّاسُ إِنّا خَلَقْناکُمْ مِنْ ذَکَرٍ وَ أُنْثي وَ جَعَلْناکُمْ شُعُوبًا وَ قَبائِلَ لِتَعارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللّهِ أَتْقاکُمْ إِنَّ اللّهَ عَليمٌ خَبيرٌ (13)
اي مردم! ما شما را از يک مرد و زن آفريديم و شما را تيره‏ها و قبيله‏ها قرار داديم تا يکديگر را بشناسيد؛ (اينها ملاک امتياز نيست،) گرامي‏ترين شما نزد خداوند با تقواترين شماست؛ خداوند دانا و آگاه است

***

سوره  ق

بَلْ کَذَّبُوا بِالْحَقِّ لَمّا جاءَهُمْ فَهُمْ في أَمْرٍ مَريجٍ (5)
آنها حقّ را هنگامي که به سراغشان آمد تکذيب کردند؛ از اين رو پيوسته در کار پراکنده خود متحيّرند

***

وَ لَقَدْ خَلَقْنَا اْلإِنْسانَ وَ نَعْلَمُ ما تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَ نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَريدِ (16)
ما انسان را آفريديم و وسوسه‏هاي نفس او را مي‏دانيم، و ما به او از رگ قلبش نزديکتريم

***

وَ جاءَتْ سَکْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ذلِکَ ما کُنْتَ مِنْهُ تَحيدُ (19)
و سرانجام، سکرات  مرگ بحق فرا مي ‏رسد ، اين همان چيزي است که تو از آن مي‏ گريختي

***

...وَ ما أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِجَبّارٍ ...(45)

...و تو مأمور به اجبار آنها (به ايمان) نيستي؛

***

سوره الذاریات

قُتِلَ الْخَرّاصُونَ (10)
کشته باد دروغگويان

***

إِنّي لَکُمْ مِنْهُ نَذيرٌ مُبينٌ (50...)

من از سوي او براي شما بيم‏ دهنده‏ اي آشکارم

***

وَ ذَکِّرْ فَإِنَّ الذِّکْري تَنْفَعُ الْمُؤْمِنينَ (55)
و پيوسته تذکّر ده، زيرا تذکّر مؤمنان را سود مي‏بخشد.

***

سوره الطور

فَوَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبينَ (11)
واي در آن روز بر تکذيب‏کنندگان،
***
الَّذينَ هُمْ في خَوْضٍ يَلْعَبُونَ (12)
همانها که در سخنان باطل به بازي مشغولند

سوره الدخان - سوره الجاثیه - سوره الاحقاف - سوره محمد

سوره الدخان

إِنّا کُنّا مُنْذِرينَ (3)...
...ما همواره انذارکننده بوده‏ ايم

***

سوره الجاثیه

وَيْلٌ لِکُلِّ أَفّاکٍ أَثيمٍ (7)
واي بر هر دروغگوي گنهکار

***

مَنْ عَمِلَ صالِحًا فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ أَساءَ فَعَلَيْها ...(15)
هر کس کار شايسته‏اي بجا آورد، براي خود بجا آورده است؛ و کسي که کار بد مي‏کند، به زيان خود اوست؛...

***

إِنَّ الظّالِمينَ بَعْضُهُمْ أَوْلِياءُ بَعْضٍ وَ اللّهُ وَلِيُّ الْمُتَّقينَ (19)...

...و ظالمان يار و ياور يکديگرند، امّا خداوند يار و ياور پرهيزگاران است

***

وَ لکِنَّ أَکْثَرَ النّاسِ لا يَعْلَمُونَ (26)...
...ولي بيشتر مردم نمي‏دانند

***

سوره الاحقاف

 

قُلْ ... وَ ما أَنَا إِلاّ نَذيرٌ مُبينٌ (9)
بگو: ...و جز بيم‏دهنده آشکاري نيستم

***

وَ وَصَّيْنَا اْلإِنْسانَ بِوالِدَيْهِ إِحْسانًا حَمَلَتْهُ أُمُّهُ کُرْهًا وَ وَضَعَتْهُ کُرْهًا وَ حَمْلُهُ وَ فِصالُهُ ثَلاثُونَ شَهْرًا حَتّي إِذا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ بَلَغَ أَرْبَعينَ سَنَةً قالَ رَبِّ أَوْزِعْني أَنْ أَشْکُرَ نِعْمَتَکَ الَّتي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَ عَلي والِدَيَّ وَ أَنْ أَعْمَلَ صالِحًا تَرْضاهُ وَ أَصْلِحْ لي في ذُرِّيَّتي إِنّي تُبْتُ إِلَيْکَ وَ إِنّي مِنَ الْمُسْلِمينَ (15)
ما به انسان توصيه کرديم که به پدر و مادرش نيکي کند، مادرش او را با ناراحتي حمل مي‏کند و با ناراحتي بر زمين مي‏گذارد؛ و دوران حمل و از شير بازگرفتنش سي ماه است؛ تا زماني که به کمال قدرت و رشد برسد و به چهل سالگي بالغ گردد مي‏گويد: «پروردگارا! مرا توفيق ده تا شکر نعمتي را که به من و پدر و مادرم دادي بجا آورم و کار شايسته‏اي انجام دهم که از آن خشنود باشي، و فرزندان مرا صالح گردان؛ من به سوي تو بازمي‏گردم و توبه مي‏کنم، و من از مسلمانانم!»

***

سوره محمد

وَ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ ...(2)
و کساني که ايمان آوردند و کارهاي شايسته انجام دادند...

***

إِنَّمَا الْحَياةُ الدُّنْيا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ ...(36)
زندگي دنيا تنها بازي و سرگرمي است...

***

إِنَّمَا الْحَياةُ الدُّنْيا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ ... (36)
زندگي دنيا تنها بازي و سرگرمي است؛ ...
***
إِنْ يَسْئَلْکُمُوها فَيُحْفِکُمْ تَبْخَلُوا وَ يُخْرِجْ أَضْغانَکُمْ (37)
چرا که هر گاه اموال شما را مطالبه کند و حتّي اصرار نمايد، بخل مي ‏ورزيد؛ و کينه و خشم شما را آشکار مي‏سازد!
***
ها أَنْتُمْ هؤُلاءِ تُدْعَوْنَ لِتُنْفِقُوا في سَبيلِ اللّهِ فَمِنْکُمْ مَنْ يَبْخَلُ وَ مَنْ يَبْخَلْ فَإِنَّما يَبْخَلُ عَنْ نَفْسِهِ وَ اللّهُ الْغَنِيُّ وَ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ وَ إِنْ تَتَوَلَّوْا يَسْتَبْدِلْ قَوْمًا غَيْرَکُمْ ثُمَّ لا يَکُونُوا أَمْثالَکُمْ (38)
آري، شما همان گروهي هستيد که براي انفاق در راه خدا دعوت مي‏ شويد، بعضي از شما بخل مي‏ ورزند؛ و هر کس بخل ورزد، نسبت به خود بخل کرده است؛ و خداوند بي ‏نياز است و شما همه نيازمنديد؛ و هرگاه سرپيچي کنيد، خداوند گروه ديگري را جاي شما مي‏آورد پس آنها مانند شما نخواهند بود (و سخاوتمندانه در راه خدا انفاق مي‏کنند).

سوره غافر- سوره فصلت - سوره الشوری - سوره الزخرف

سوره غافر

...ما لِلظّالِمينَ مِنْ حَميمٍ وَ لا شَفيعٍ يُطاعُ... (18)
... براي ستمکاران دوستي وجود ندارد...
***
يَعْلَمُ خائِنَةَ اْلأَعْيُنِ وَ ما تُخْفِي الصُّدُورُ (19)
او چشم هايي را که به خيانت مي‏ گردد و آنچه را سينه‏ ها پنهان مي‏ دارند، مي‏داند.
***
...إِنَّ اللّهَ لا يَهْدي مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ کَذّابٌ (28)
...خداوند کسي را که اسرافکار و بسيار دروغگوست هدايت نمي‏کند.
***
سوره فصلت

بَشيرًا وَ نَذيرًا فَأَعْرَضَ أَکْثَرُهُمْ فَهُمْ لا يَسْمَعُونَ (4)
قرآني که بشارت دهنده و بيم دهنده است؛ ولي بيشتر آنان روي گردان شدند؛ از اين رو چيزي نمي شنوند.
***
وَ مَنْ أَحْسَنُ قَوْلاً مِمَّنْ دَعا إِلَي اللّهِ وَ عَمِلَ صالِحًا وَ قالَ إِنَّني مِنَ الْمُسْلِمينَ (33)
چه کسي خوش گفتارتر است از آن کس که دعوت به سوي خدا مي ‏کند و عمل صالح انجام مي‏دهد و مي‏گويد: «من از مسلمانانم» .
***
وَ لا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَ لاَ السَّيِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذي بَيْنَکَ وَ بَيْنَهُ عَداوَةٌ کَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَميمٌ (34)
هرگز نيکي و بدي يکسان نيست؛ بدي را با نيکي دفع کن، ناگاه (خواهي ديد) همان کس که ميان تو و او دشمني است، گويي دوستي گرم و صميمي است.
***
وَ ما يُلَقّاها إِلاَّ الَّذينَ صَبَرُوا وَ ما يُلَقّاها إِلاّ ذُو حَظٍّ عَظيمٍ (35)
امّا جز کساني که داراي صبر و استقامتند به اين مقام نمي ‏رسند، و جز کساني که بهره عظيمي (از ايمان و تقوا) دارند به آن نايل نمي‏ گردند.
***
مَنْ عَمِلَ صالِحًا فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ أَساءَ فَعَلَيْها...(46)
کسي که عمل صالحي انجام دهد، سودش براي خود اوست...
***
لا يَسْأَمُ اْلإِنْسانُ مِنْ دُعاءِ الْخَيْرِ وَ إِنْ مَسَّهُ الشَّرُّ فَيَؤُسٌ قَنُوطٌ (49)
انسان هرگز از تقاضاي نيکي (و نعمت) خسته نمي ‏شود؛ و هرگاه شرّ و بدي به او رسد، بسيار مأيوس و نوميد مي‏ گردد.
***
سوره الشوری

...وَ ما أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِوَکيلٍ (6)
...و تو مأمور نيستي که آنان را مجبور به قبول حقّ کني .
***
...قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبي وَ مَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فيها حُسْنًا إِنَّ اللّهَ غَفُورٌ شَکُورٌ (23)
...بگو: «من هيچ پاداشي از شما بر رسالتم درخواست نمي ‏کنم جز دوست ‏داشتن نزديکانم ؛ و هر کس کار نيکي انجام دهد ، بر نيکي‏ اش مي‏ افزاييم؛ چرا که خداوند آمرزنده و سپاسگزار است.
***
...وَ أَمْرُهُمْ شُوري بَيْنَهُمْ وَ مِمّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ (38)
...و کساني که دعوت پروردگارشان را اجابت کرده و نماز را برپا مي ‏دارند و کارهايشان به صورت مشورت در ميان آنهاست و از آنچه به آنها روزي داده ‏ايم انفاق مي‏کنند.
***
وَ لَمَنْ صَبَرَ وَ غَفَرَ إِنَّ ذلِکَ لَمِنْ عَزْمِ اْلأُمُورِ (43)
امّا کساني که شکيبايي و عفو کنند، اين از کارهاي پرارزش است .
***
...إِنْ عَلَيْکَ إِلاَّ الْبَلاغُ ...(48)
...وظيف‏ه تو تنها ابلاغ رسالت است...
***
سوره الزخرف

إِنَّ اْلإِنْسانَ لَکَفُورٌ مُبينٌ (15)
...انسان کفران‏کننده آشکاري است .
***
...فَانْظُرْ کَيْفَ کانَ عاقِبَةُ الْمُکَذِّبينَ (25)
...بنگر پايان کار تکذيب‏ کنندگان چگونه بود.

سوره یس - سوره الصافات - سوره ص - سوره الزمر

سوره یس

وَ ما عَلَيْنا إِلاَّ الْبَلاغُ الْمُبينُ (17)
و بر عهده ما چيزي جز ابلاغ آشکار نيست

***

وَ إِذا قيلَ لَهُمْ أَنْفِقُوا مِمّا رَزَقَکُمُ اللّهُ قالَ الَّذينَ کَفَرُوا لِلَّذينَ آمَنُوا أَ نُطْعِمُ مَنْ لَوْ يَشاءُ اللّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنْتُمْ إِلاّ في ضَلالٍ مُبينٍ (47)
و هنگامي که به آنان گفته شود: «از آنچه خدا به شما روزي کرده انفاق کنيد!»، کافران به مؤمنان مي‏گويند: «آيا ما کسي را اطعام کنيم که اگر خدا مي‏خواست او را اطعام مي‏کرد؟! (پس خدا خواسته است او گرسنه باشد)، شما فقط در گمراهي آشکاريد»!

***

سوره الصافات

بَلْ عَجِبْتَ وَ يَسْخَرُونَ (12)
تو از انکارشان تعجّب مي‏کني، ولي آنها مسخره مي‏کنند!
***
وَ إِذا ذُکِّرُوا لا يَذْکُرُونَ (13)
و هنگامي که به آنان تذکّر داده شود، هرگز متذکّر نمي‏شوند!

***

سوره ص

هذا ذِکْرٌ وَ إِنَّ لِلْمُتَّقينَ لَحُسْنَ مَآبٍ (49)
اين يک يادآوري است، و براي پرهيزکاران فرجام نيکويي است

***

قُلْ إِنَّما أَنَا مُنْذِرٌ .... (65)
بگو: من تنها يک بيم‏دهنده‏ام؛

***

إِنْ يُوحي إِلَيَّ إِلاّ أَنَّما أَنَا نَذيرٌ مُبينٌ (70)
تنها چيزي که به من وحي مي‏ شود اين است که من انذارکننده آشکاري هستم

***

سوره الزمر

إِنَّ اللّهَ لا يَهْدي مَنْ هُوَ کاذِبٌ کَفّارٌ (3)

خداوند آن کس را که دروغگو و کفران‏ کننده است هرگز هدايت نمي‏ کند

***

وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ ... (7)...

 ...و هيچ گنهکاري گناه ديگري را بر دوش نمي‏ کشد...

***

قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الَّذينَ يَعْلَمُونَ وَ الَّذينَ لا يَعْلَمُونَ إِنَّما يَتَذَکَّرُ أُولُوا اْلأَلْبابِ (9)
(...بگو: آيا کساني که مي‏دانند با کساني که نمي‏دانند يکسانند؟! تنها خردمندان متذکّر مي‏شوند...

***

لِلَّذينَ أَحْسَنُوا في هذِهِ الدُّنْيا حَسَنَةٌ ...(10)...
...براي کساني که در اين دنيا نيکي کرده‏اند پاداش نيکي است...

***

الَّذينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولئِکَ الَّذينَ هَداهُمُ اللّهُ وَ أُولئِکَ هُمْ أُولُوا اْلأَلْبابِ (18)
همان کساني که سخنان را مي ‏شنوند و از نيکوترين آنها پيروي مي‏ کنند؛ آنان کساني هستند که خدا هدايتشان کرده، و آنها خردمندانند.

***

فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ کَذَبَ عَلَي اللّهِ وَ کَذَّبَ بِالصِّدْقِ إِذْ جاءَهُ ...(32)
پس چه کسي ستمکارتر است از آن کسي که بر خدا دروغ ببندد و سخن راست را هنگامي که به سراغ او آمده تکذيب کند؟...

***

فَمَنِ اهْتَدي فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَإِنَّما يَضِلُّ عَلَيْها وَ ما أَنْتَ عَلَيْهِمْ بِوَکيلٍ (41)...
...هر کس هدايت را پذيرد به نفع خود اوست؛ و هر کس گمراهي را برگزيند، تنها به زيان خود گمراه مي‏گردد؛ و تو مأمور اجبار آنها به هدايت نيستي

سوره السجده - سوره الاحزاب - سوره سبا - سوره فاطر

سوره السجده

...رَبَّهُمْ خَوْفًا وَ طَمَعًا وَ مِمّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ (16)
...پروردگار خود را با بيم و اميد مي‏خوانند، و از آنچه به آنان روزي داده‏ ايم انفاق مي‏کنند.

***
سوره الاحزاب

لِيَجْزِيَ اللّهُ الصّادِقينَ بِصِدْقِهِمْ ...(24)
هدف اين است که خداوند صادقان را بخاطر صدقشان پاداش دهد،...
***
إِنَّ الْمُسْلِمينَ وَ الْمُسْلِماتِ وَ الْمُؤْمِنينَ وَ الْمُؤْمِناتِ وَ الْقانِتينَ وَ الْقانِتاتِ وَ الصّادِقينَ وَ الصّادِقاتِ وَ الصّابِرينَ وَ الصّابِراتِ وَ الْخاشِعينَ وَ الْخاشِعاتِ وَ الْمُتَصَدِّقينَ وَ الْمُتَصَدِّقاتِ وَ الصّائِمينَ وَ الصّائِماتِ وَ الْحافِظينَ فُرُوجَهُمْ وَ الْحافِظاتِ وَ الذّاکِرينَ اللّهَ کَثيرًا وَ الذّاکِراتِ أَعَدَّ اللّهُ لَهُمْ مَغْفِرَةً وَ أَجْرًا عَظيمًا (35)
به يقين، مردان مسلمان و زنان مسلمان، مردان با ايمان و زنان با ايمان، مردان مطيع فرمان خدا و زنان مطيع فرمان خدا، مردان راستگو و زنان راستگو، مردان صابر و شکيبا و زنان صابر و شکيبا، مردان با خشوع و زنان با خشوع، مردان انفاق کننده و زنان انفاق کننده، مردان روزه ‏دار و زنان روزه ‏دار، مردان پاکدامن و زنان پاکدامن و مرداني که بسيار به ياد خدا هستند و زناني که بسيار ياد خدا مي‏کنند، خداوند براي همه آنان مغفرت و پاداش عظيمي فراهم ساخته است.
***
يا أَيُّهَا النَّبِيُّ إِنّا أَرْسَلْناکَ شاهِدًا وَ مُبَشِّرًا وَ نَذيرًا (45)
اي پيامبر! ما تو را گواه فرستاديم و بشارت‏ دهنده و انذارکننده

***

سوره سبا

قُلْ لا تُسْئَلُونَ عَمّا أَجْرَمْنا وَ لا نُسْئَلُ عَمّا تَعْمَلُونَ (25)
بگو: «شما از گناهي که ما کرده‏ايم سؤال نخواهيد شد، (همان گونه که) ما در برابر اعمال شما مسؤول نيستيم!»
***
وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلاّ کَافَّةً لِلنّاسِ بَشيرًا وَ نَذيرًا وَ لکِنَّ أَکْثَرَ النّاسِ لا يَعْلَمُونَ (28)
و ما تو را جز براي همه مردم نفرستاديم تا بشارت دهي و (از عذاب او) بترساني؛ ولي بيشتر مردم نمي‏دانند!
***
وَ ما أَنْفَقْتُمْ مِنْ شَيْ‏ءٍ فَهُوَ يُخْلِفُهُ وَ هُوَ خَيْرُ الرّازِقينَ (39)...
...و  هر چيزي را (در راه او) انفاق کنيد، عوض آن را مي‏دهد (و جاي آن را پر مي‏کند)؛ و او بهترين روزي‏دهندگان است
***
قُلْ جاءَ الْحَقُّ وَ ما يُبْدِئُ الْباطِلُ وَ ما يُعيدُ (49)
بگو: «حق آمد! و باطل نمي‏تواند آغازگر چيزي باشد و نه تجديدکننده آن.

***

سوره فاطر

وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْري وَ إِنْ تَدْعُ مُثْقَلَةٌ إِلي حِمْلِها لا يُحْمَلْ مِنْهُ شَيْ‏ءٌ وَ لَوْ کانَ ذا قُرْبي إِنَّما تُنْذِرُ الَّذينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَيْبِ وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ مَنْ تَزَکّي فَإِنَّما يَتَزَکّي لِنَفْسِهِ وَ إِلَي اللّهِ الْمَصيرُ (18)
هيچ گنهکاري بار گناه ديگري را بر دوش نمي‏کشد؛ و اگر شخص سنگين‏باري ديگري را براي حمل گناه خود بخواند، چيزي از آن را بر دوش نخواهد گرفت، هر چند از نزديکان او باشد! تو فقط کساني را بيم‏مي‏دهي که از پروردگار خود در پنهاني مي‏ترسند و نماز را برپا مي‏دارند؛ و هر کس پاکي (و تقوا) پيشه کند، نتيجه آن به خودش بازمي‏گردد؛ و بازگشت (همگان) به سوي خداست
***
وَ ما يَسْتَوِي اْلأَعْمي وَ الْبَصيرُ (19)
و نابينا و بينا هرگز برابر نيستند،
***
وَ لاَ الظُّلُماتُ وَ لاَ النُّورُ (20)
و نه ظلمتها و روشنايي،
***
وَ لاَ الظِّلُّ وَ لاَ الْحَرُورُ (21)
و نه سايه و باد داغ و سوزان!
***
وَ ما يَسْتَوِي اْلأَحْياءُ وَ لاَ اْلأَمْواتُ إِنَّ اللّهَ يُسْمِعُ مَنْ يَشاءُ وَ ما أَنْتَ بِمُسْمِعٍ مَنْ فِي الْقُبُورِ (22)
و هرگز مردگان و زندگان يکسان نيستند! خداوند پيام خود را به گوش هر کس بخواهد مي‏رساند، و تو نمي‏تواني سخن خود را به گوش آنان که در گور خفته‏ اند برساني .
***
إِنْ أَنْتَ إِلاّ نَذيرٌ (23)
تو فقط انذارکننده‏ اي،
***
وَ أَنْفَقُوا مِمّا رَزَقْناهُمْ سِرًّا وَ عَلانِيَةً يَرْجُونَ تِجارَةً لَنْ تَبُورَ (29)
...و از آنچه به آنان روزي داده‏ايم پنهان و آشکار انفاق مي‏کنند، تجارتي (پرسود و) بي‏زيان و خالي از کساد را اميد دارند.

سوره القصص - سوره العنکبوت - سوره الروم - سوره لقمان

سوره القصص

 

رَبِّ إِنّي لِما أَنْزَلْتَ إِلَيَّ مِنْ خَيْرٍ فَقيرٌ (24)
...پروردگارا! هر خير و نيکي بر من فرستي، به آن نيازمندم
***
أُولئِکَ يُؤْتَوْنَ أَجْرَهُمْ مَرَّتَيْنِ بِما صَبَرُوا وَ يَدْرَؤُنَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ وَ مِمّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ (54)
آنها کساني هستند که بخاطر شکيباييشان، اجر و پادششان را دو بار دريافت مي‏ دارند؛ و بوسيله نيکيها بديها را دفع مي‏ کنند؛ و از آنچه به آنان روزي داده ‏ايم انفاق مي ‏نمايند؛
***
وَ إِذا سَمِعُوا اللَّغْوَ أَعْرَضُوا عَنْهُ وَ قالُوا لَنا أَعْمالُنا وَ لَکُمْ أَعْمالُکُمْ سَلامٌ عَلَيْکُمْ لا نَبْتَغِي الْجاهِلينَ (55)
و هرگاه سخن لغو و بيهوده بشنوند، از آن روي مي‏گردانند و مي‏گويند: «اعمال ما از آن ماست و اعمال شما از آن خودتان؛ سلام بر شما (سلام وداع)؛ ما خواهان جاهلان نيستيم
***
لا تَفْرَحْ إِنَّ اللّهَ لا يُحِبُّ الْفَرِحينَ (76)...
...اين همه شادي مغرورانه مکن، که خداوند شادي‏کنندگان مغرور را دوست نمي‏دارد
***
مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَيْرٌ مِنْها وَ مَنْ جاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلا يُجْزَي الَّذينَ عَمِلُوا السَّيِّئاتِ إِلاّ ما کانُوا يَعْمَلُونَ (84)
کسي که کار نيکي انجام دهد، براي او پاداشي بهتر از آن است؛ و به کساني که کارهاي بد انجام دهند، مجازات بدکاران جز (به مقدار) اعمالشان نخواهد بود.
  ***

سوره العنکبوت

وَ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ لَنُکَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَيِّئاتِهِمْ وَ لَنَجْزِيَنَّهُمْ أَحْسَنَ الَّذي کانُوا يَعْمَلُونَ (7)
و کساني که ايمان آورده و کارهاي شايسته انجام دادند، گناهان آنان را مي‏ پوشانيم و آنان را به بهترين اعمالي که انجام مي ‏دادند پاداش مي‏دهيم
***
وَ وَصَّيْنَا اْلإِنْسانَ بِوالِدَيْهِ حُسْنًا ... (8)
ما به انسان توصيه کرديم که به پدر و مادرش نيکي کند،
***
وَ لا تُجادِلُوا أَهْلَ الْکِتابِ إِلاّ بِالَّتي هِيَ أَحْسَنُ ...(46)
با اهل کتاب جز به روشي که از همه نيکوتر است مجادله نکنيد...،

***
 سوره الروم

ثُمَّ کانَ عاقِبَةَ الَّذينَ أَساؤُا السُّواي أَنْ کَذَّبُوا بِآياتِ اللّهِ وَ کانُوا بِها يَسْتَهْزِؤُنَ (10)
سپس سرانجام کساني که اعمال بد مرتکب شدند به جايي رسيد که آيات خدا را تکذيب کردند و آن را به مسخره گرفتند!
***
وَ مِنْ آياتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْواجًا لِتَسْکُنُوا إِلَيْها وَ جَعَلَ بَيْنَکُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً إِنَّ في ذلِکَ َلآياتٍ لِقَوْمٍ يَتَفَکَّرُونَ (21)
و از نشانه‏ هاي او اينکه همسراني از جنس خودتان براي شما آفريد تا در کنار آنان آرامش يابيد، و در ميانتان مودّت و رحمت قرار داد؛ در اين نشانه‏ هايي است براي گروهي که تفکّر مي‏کنند!
***
فَآتِ ذَا الْقُرْبي حَقَّهُ وَ الْمِسْکينَ وَ ابْنَ السَّبيلِ ذلِکَ خَيْرٌ لِلَّذينَ يُريدُونَ وَجْهَ اللّهِ وَ أُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (38)
پس حقّ نزديکان و مسکينان و در راه‏ماندگان را ادا کن! اين براي آنها که رضاي خدا را مي‏طلبند بهتر است، و چنين کساني رستگارانند.
***
سوره لقمان

وَ وَصَّيْنَا اْلإِنْسانَ بِوالِدَيْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْنًا عَلي وَهْنٍ وَ فِصالُهُ في عامَيْنِ أَنِ اشْکُرْ لي وَ لِوالِدَيْکَ إِلَيَّ الْمَصيرُ (14)
و ما به انسان درباره پدر و مادرش سفارش کرديم؛ مادرش او را با ناتواني روي ناتواني حمل کرد (به هنگام بارداري هر روز رنج و ناراحتي تازه‏اي را متحمّل مي‏شد)، و دوران شيرخوارگي او در دو سال پايان مي‏يابد؛ (آري به او توصيه کردم) که براي من و براي پدر و مادرت شکر بجا آور که بازگشت (همه شما)به سوي من است!
***
وَ اصْبِرْ عَلي ما أَصابَکَ إِنَّ ذلِکَ مِنْ عَزْمِ اْلأُمُورِ (17)...
...و در برابر مصايبي که به تو مي‏رسد شکيبا باش که اين از کارهاي مهمّ است
***
وَ لا تُصَعِّرْ خَدَّکَ لِلنّاسِ وَ لا تَمْشِ فِي اْلأَرْضِ مَرَحًا إِنَّ اللّهَ لا يُحِبُّ کُلَّ مُخْتالٍ فَخُورٍ (18)
(..با بي‏ اعتنايي از مردم روي مگردان، و مغرورانه بر زمين راه مرو که خداوند هيچ متکبّر مغروري را دوست ندارد.

سوره الشعراء - سوره النمل

رَبِّ هَبْ لي حُکْمًا وَ أَلْحِقْني بِالصّالِحينَ (83)
پروردگارا! به من علم و دانش ببخش، و مرا به صالحان ملحق کن .
***
وَ لا تُخْزِني يَوْمَ يُبْعَثُونَ (87)
و در آن روز که مردم برانگيخته مي‏شوند، مرا شرمنده و رسوا مکن.
***
يَوْمَ لا يَنْفَعُ مالٌ وَ لا بَنُونَ (88)
در آن روز که مال و فرزندان سودي نمي ‏بخشد،
***
إِلاّ مَنْ أَتَي اللّهَ بِقَلْبٍ سَليمٍ (89)
مگر کسي که با قلب سليم به پيشگاه خدا آيد.
***
أَوْفُوا الْکَيْلَ وَ لا تَکُونُوا مِنَ الْمُخْسِرينَ (181)
حق پيمانه را ادا کنيد (و کم فروشي نکنيد)، و ديگران را به خسارت نيفکنيد.
***
وَ زِنُوا بِالْقِسْطاسِ الْمُسْتَقيمِ (182)
و با ترازوي صحيح وزن کنيد.
***
وَ لا تَبْخَسُوا النّاسَ أَشْياءَهُمْ وَ لا تَعْثَوْا فِي اْلأَرْضِ مُفْسِدينَ (183)
و حق مردم را کم نگذاريد، و در زمين تلاش براي فساد نکنيد.
***
هَلْ أُنَبِّئُکُمْ عَلي مَنْ تَنَزَّلُ الشَّياطينُ (221)
آيا به شما خبر دهم که شياطين بر چه کسي نازل مي‏شوند؟!
***
تَنَزَّلُ عَلي کُلِّ أَفّاکٍ أَثيمٍ (222)
آنها بر هر دروغگوي گنهکار نازل مي ‏گردند؛
***
يُلْقُونَ السَّمْعَ وَ أَکْثَرُهُمْ کاذِبُونَ (223)
آنچه را مي‏شنوند (به ديگران) القا مي‏کنند؛ و بيشترشان دروغگو هستند.
***
أَ لَمْ تَرَ أَنَّهُمْ في کُلِّ وادٍ يَهيمُونَ (225)
آيا نمي‏بيني آنها در هر وادي سرگردانند؟
***
وَ أَنَّهُمْ يَقُولُونَ ما لا يَفْعَلُونَ (226)
و سخناني مي‏ گويند که (به آنها) عمل نمي ‏کنند؟!
***
إِلاَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ وَ ذَکَرُوا اللّهَ کَثيرًا وَ انْتَصَرُوا مِنْ بَعْدِ ما ظُلِمُوا وَ سَيَعْلَمُ الَّذينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ (227)
مگر کساني که ايمان آورده و کارهاي شايسته انجام مي‏ دهند و خدا را بسيار ياد مي کنند، و به هنگامي که مورد ستم واقع مي‏شوند به دفاع از خويشتن (و مؤمنان) برمي‏ خيزند؛ آنها که ستم کردند به زودي مي‏ دانند که بازگشتشان به کجاست.
***
سوره النمل

إِنَّکَ لا تُسْمِعُ الْمَوْتي وَ لا تُسْمِعُ الصُّمَّ الدُّعاءَ إِذا وَلَّوْا مُدْبِرينَ (80)
مسلّماً تو نمي‏تواني سخنت را به گوش مردگان برساني، و نمي‏تواني کران را هنگامي که روي برمي‏گردانند و پشت مي‏کنند فراخواني.
***
وَ ما أَنْتَ بِهادِي الْعُمْيِ عَنْ ضَلالَتِهِمْ إِنْ تُسْمِعُ إِلاّ مَنْ يُؤْمِنُ بِآياتِنا فَهُمْ مُسْلِمُونَ (81)
و نيز نمي‏تواني کوران را از گمراهيشان برهاني؛ تو فقط ميتواني سخن خود را به گوش کساني برساني که آماده پذيرش ايمان به آيات ما هستند و در برابر حق تسليمند.
***
...فَقُلْ إِنَّما أَنَا مِنَ الْمُنْذِرينَ (92)
...پس بگو: «من فقط از انذارکنندگانم!»

سوره النور - سوره الفرقان

شب نوزدهم : سوره النور - سوره الفرقان

سوره النور

إِذْ تَلَقَّوْنَهُ بِأَلْسِنَتِکُمْ وَ تَقُولُونَ بِأَفْواهِکُمْ ما لَيْسَ لَکُمْ بِهِ عِلْمٌ وَ تَحْسَبُونَهُ هَيِّنًا وَ هُوَ عِنْدَ اللّهِ عَظيمٌ (15)
به خاطر بياوريد زماني را که شايعه را از زبان يکديگر مي ‏گرفتيد، و با دهان خود سخني مي گفتيد که به آن يقين نداشتيد؛ و آن را کوچک مي ‏پنداشتيد در حالي که نزد خدا بزرگ است!
***
وَ لَوْ لا إِذْ سَمِعْتُمُوهُ قُلْتُمْ ما يَکُونُ لَنا أَنْ نَتَکَلَّمَ ...(16)
چرا هنگامي که آن را شنيديد نگفتيد: «ما حق نداريم که به اين سخن تکلّم کنيم...
***
يَعِظُکُمُ اللّهُ أَنْ تَعُودُوا لِمِثْلِهِ أَبَدًا إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنينَ (17)
خداوند شما را اندرز مي‏ دهد که هرگز چنين کاري را تکرار نکنيد اگر ايمان داريد!
***
وَ لا يَأْتَلِ أُولُوا الْفَضْلِ مِنْکُمْ وَ السَّعَةِ أَنْ يُؤْتُوا أُولِي الْقُرْبي وَ الْمَساکينَ وَ الْمُهاجِرينَ في سَبيلِ اللّهِ ... (22)
آنها که از ميان شما داراي برتري (مالي) و وسعت زندگي هستند نبايد سوگند ياد کنند که از انفاق نسبت به نزديکان و مستمندان و مهاجران در راه خدا دريغ نمايند...
***
إِنَّ الَّذينَ يَرْمُونَ الْمُحْصَناتِ الْغافِلاتِ الْمُؤْمِناتِ لُعِنُوا فِي الدُّنْيا وَ اْلآخِرَةِ وَ لَهُمْ عَذابٌ عَظيمٌ (23)
کساني که زنان پاکدامن و مؤمن را متهم مي‏سازند، در دنيا و آخرت از رحمت الهي بدورند و عذاب بزرگي براي آنهاست.
***
الْخَبيثاتُ لِلْخَبيثينَ وَ الْخَبيثُونَ لِلْخَبيثاتِ وَ الطَّيِّباتُ لِلطَّيِّبينَ وَ الطَّيِّبُونَ لِلطَّيِّباتِ أُولئِکَ مُبَرَّؤُنَ مِمّا يَقُولُونَ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ رِزْقٌ کَريمٌ (26)
زنان ناپاک از آن مردان ناپاکند، و مردان ناپاک نيز به زنان ناپاک تعلّق دارند؛ و زنان پاک از آن مردان پاک، و مردان پاک از آن زنان پاکند! اينان از نسبتهاي ناروايي که (ناپاکان) به آنان مي‏دهند مبرّا هستند؛ و براي آنان آمرزش (الهي) و روزي پرارزشي است!
***
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُيُوتًا غَيْرَ بُيُوتِکُمْ حَتّي تَسْتَأْنِسُوا وَ تُسَلِّمُوا عَلي أَهْلِها ذلِکُمْ خَيْرٌ لَکُمْ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ (27)
اي کساني که ايمان آورده ‏ايد! در خانه‏ هايي غير از خانه خود وارد نشويد تا اجازه بگيريد و بر اهل آن خانه سلام کنيد؛ اين براي شما بهتر است؛ شايد متذکّر شويد!
***
فَإِنْ لَمْ تَجِدُوا فيها أَحَدًا فَلا تَدْخُلُوها حَتّي يُؤْذَنَ لَکُمْ وَ إِنْ قيلَ لَکُمُ ارْجِعُوا فَارْجِعُوا هُوَ أَزْکي لَکُمْ وَ اللّهُ بِما تَعْمَلُونَ عَليمٌ (28)
و اگر کسي را در آن نيافتيد، وارد نشويد تا به شما اجازه داده شود؛ و اگر گفته شد: «بازگرديد!» بازگرديد؛ اين براي شما پاکيزه ‏تر است؛ و خداوند به آنچه انجام مي‏ دهيد آگاه است!
***
...فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّما عَلَيْهِ ما حُمِّلَ وَ عَلَيْکُمْ ما حُمِّلْتُمْ وَ إِنْ تُطيعُوهُ تَهْتَدُوا وَ ما عَلَي الرَّسُولِ إِلاَّ الْبَلاغُ الْمُبينُ (54)
...پيامبر مسؤول اعمال خويش است و شما مسؤول اعمال خود! امّا اگر از او اطاعت کنيد، هدايت خواهيد شد؛ و بر پيامبر چيزي جز رساندن آشکار نيست!
***
سوره الفرقان

وَ عِبادُ الرَّحْمنِ الَّذينَ يَمْشُونَ عَلَي اْلأَرْضِ هَوْنًا وَ إِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلامًا (63)
بندگان رحمان، کساني هستند که با آرامش و بي ‏تکبّر بر زمين راه مي‏ روند؛ و هنگامي که جاهلان آنها را مخاطب سازند، به آنها سلام مي‏ گويند .
***
وَ الَّذينَ إِذا أَنْفَقُوا لَمْ يُسْرِفُوا وَ لَمْ يَقْتُرُوا وَ کانَ بَيْنَ ذلِکَ قَوامًا (67)
و کساني که هرگاه انفاق کنند، نه اسراف مي ‏نمايند و نه سخت‏گيري؛ بلکه در ميان اين دو، حدّ اعتدالي دارند.
***
وَ الَّذينَ لا يَشْهَدُونَ الزُّورَ وَ إِذا مَرُّوا بِاللَّغْوِ مَرُّوا کِرامًا (72)
و کساني که شهادت به باطل نمي‏ دهند؛ و هنگامي که با لغو و بيهودگي برخورد کنند، بزرگوارانه از آن مي‏ گذرند.
***
وَ الَّذينَ يَقُولُونَ رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ أَزْواجِنا وَ ذُرِّيّاتِنا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقينَ إِمامًا (74)
و کساني که مي‏ گويند: «پروردگارا! از همسران و فرزندانمان مايه روشني چشم ما قرارده، و ما را براي پرهيزگاران پيشوا گردان!»

سوره الحج - سوره المومنون

سوره الحج

وَ مِنَ النّاسِ مَنْ يُجادِلُ فِي اللّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ يَتَّبِعُ کُلَّ شَيْطانٍ مَريدٍ (3)
گروهي از مردم، بدون هيچ علم و دانشي، به مجادله درباره خدا برمي‏خيزند؛ و از هر شيطان سرکشي پيروي مي‏کنند.
***
ثانِيَ عِطْفِهِ لِيُضِلَّ عَنْ سَبيلِ اللّهِ لَهُ فِي الدُّنْيا خِزْيٌ... (9)
آنها با تکبّر و بي ‏اعتنايي ، مي‏ خواهند مردم را از راه خدا گمراه سازند! براي آنان در دنيا رسوايي است...
***
وَ مِنَ النّاسِ مَنْ يَعْبُدُ اللّهَ عَلي حَرْفٍ فَإِنْ أَصابَهُ خَيْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ وَ إِنْ أَصابَتْهُ فِتْنَةٌ انْقَلَبَ عَلي وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْيا وَ اْلآخِرَةَ ذلِکَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبينُ (11)
بعضي از مردم خدا را تنها با زبان مي ‏پرستند؛ همين که خيري به آنان برسد، حالت اطمينان پيدا مي ‏کنند؛ اما اگر مصيبتي براي امتحان به آنها برسد، دگرگون مي ‏شوند،(به اين ترتيب) هم دنيا را از دست داده ‏اند، و هم آخرت را؛ و اين همان خسران و زيان آشکار است!
***
...وَ بَشِّرِ الْمُحْسِنينَ (37)
...و بشارت ده نيکوکاران را!
***
...إِنَّ اللّهَ لا يُحِبُّ کُلَّ خَوّانٍ کَفُورٍ (38)
...خداوند هيچ خيانتکار ناسپاسي را دوست ندارد!
***
سوره المومنون

وَ الَّذينَ هُمْ ِلأَماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُونَ (8)
و آنها که امانتها و عهد خود را رعايت مي ‏کنند؛
***
ما تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَها وَ ما يَسْتَأْخِرُونَ (43)
هيچ امتي بر اجل و سر رسيد حتمي خود پيشي نمي‏ گيرد، و از آن تأخير نيز نمي ‏کند.
***
...کُلُوا مِنَ الطَّيِّباتِ وَ اعْمَلُوا صالِحًا... (51)
...از غذاهاي پاکيزه بخوريد، و عمل صالح انجام دهيد...
***
وَ الَّذينَ يُؤْتُونَ ما آتَوْا وَ قُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلي رَبِّهِمْ راجِعُونَ (60)
و آنها که نهايت کوشش را در انجام طاعات به خرج مي دهند و با اين حال، دلهايشان هراسناک است از اينکه سرانجام بسوي پروردگارشان بازمي‏ گردند،
***
أُولئِکَ يُسارِعُونَ فِي الْخَيْراتِ وَ هُمْ لَها سابِقُونَ (61)
چنين کساني در خيرات سرعت مي ‏کنند و از ديگران پيشي مي ‏گيرند.
***
وَ لا نُکَلِّفُ نَفْسًا إِلاّ وُسْعَها ... (62)
و ما هيچ کس را جز به اندازه توانايي اش تکليف نمي‏ کنيم...
***
ادْفَعْ بِالَّتي هِيَ أَحْسَنُ ... (96)
بدي را به بهترين راه و روش دفع کن...

سوره طه - سوره الانبیا

سوره طه

قُلْ کُلٌّ مُتَرَبِّصٌ فَتَرَبَّصُوا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ أَصْحابُ الصِّراطِ السَّوِيِّ وَ مَنِ اهْتَدي (135)
بگو: «همه در انتظاريم! حال که چنين است، انتظار بکشيد! امّا بزودي ميدانيد چه کسي از اصحاب صراط مستقيم، و چه کسي هدايت يافته است!
***
سوره الانبیا

اقْتَرَبَ لِلنّاسِ حِسابُهُمْ وَ هُمْ في غَفْلَةٍ مُعْرِضُونَ (1)
حساب مردم به آنان نزديک شده، در حالي که در غفلتند و روي گردانند!
***
ما يَأْتيهِمْ مِنْ ذِکْرٍ مِنْ رَبِّهِمْ مُحْدَثٍ إِلاَّ اسْتَمَعُوهُ وَ هُمْ يَلْعَبُونَ (2)
هيچ يادآوري تاز هاي از طرف پروردگارشان براي آنها نمي آيد، مگر آنکه با بازي (شوخي) به آن گوش مي دهند!
***
لاهِيَةً قُلُوبُهُمْ وَ أَسَرُّوا النَّجْوَي الَّذينَ ظَلَمُوا هَلْ هذا إِلاّ بَشَرٌ مِثْلُکُمْ أَ فَتَأْتُونَ السِّحْرَ وَ أَنْتُمْ تُبْصِرُونَ (3)
اين در حالي است که دلهايشان در لهو و بي خبري فرو رفته است! و ستمگران پنهاني نجوا کردند (و گفتند): «آيا جز اين است که او بشري همانند شماست؟! آيا به سراغ سحر مي رويد، با اينکه (چشم داريد و) ميبينيد؟!

سوره الکهف - سوره مریم

شب شانزدهم : سوره الکهف - سوره مریم

 سوره الکهف

...وَ يُبَشِّرَ الْمُؤْمِنينَ الَّذينَ يَعْمَلُونَ الصّالِحاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْرًا حَسَنًا (2)
...و مؤمناني را که کارهاي شايسته انجام مي‏دهند، بشارت دهد که پاداش نيکويي براي آنهاست...
***
وَ ما نُرْسِلُ الْمُرْسَلينَ إِلاّ مُبَشِّرينَ وَ مُنْذِرينَ... (56)
ما پيامبران را، جز بعنوان بشارت دهنده و انذار کننده، نمي‏فرستيم...
 

***

سوره مریم

وَ يَزيدُ اللّهُ الَّذينَ اهْتَدَوْا هُدًي وَ الْباقِياتُ الصّالِحاتُ خَيْرٌ عِنْدَ رَبِّکَ ثَوابًا وَ خَيْرٌ مَرَدًّا (76)
(امّا) کساني که در راه هدايت گام نهادند، خداوند بر هدايتشان مي ‏افزايد؛ و آثار شايسته ‏اي که (از انسان) باقي مي‏ ماند، ثوابش در پيشگاه پروردگارت بهتر، و عاقبتش خوبتر است

سوره الاسرا

إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ ِلأَنْفُسِکُمْ وَ إِنْ أَسَأْتُمْ فَلَها... (7)
اگر نيکي کنيد، به خودتان نيکي ميکنيد؛ و اگر بدي کنيد باز هم به خود ميکنيد...
***
وَ يَدْعُ اْلإِنْسانُ بِالشَّرِّ دُعاءَهُ بِالْخَيْرِ وَ کانَ اْلإِنْسانُ عَجُولاً (11)
انسان (بر اثر شتابزدگي)، بديها را طلب ميکند آن گونه که نيکيها را ميطلبد؛ و انسان، هميشه عجول بوده است!
***
...کَفي بِنَفْسِکَ الْيَوْمَ عَلَيْکَ حَسيبًا (14)
... کافي است که امروز، خود حسابگر خويش باشي!
***
مَنِ اهْتَدي فَإِنَّما يَهْتَدي لِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَإِنَّما يَضِلُّ عَلَيْها وَ لا تَزِرُ وازِرَةٌ وِزْرَ أُخْري ... (15)
هر کس هدايت شود، براي خود هدايت يافته؛ و آن کس که گمراه گردد، به زيان خود گمراه شده است؛ و هيچ کس بار گناه ديگري را به دوش نميکشد...
***
...بِالْوالِدَيْنِ إِحْسانًا إِمّا يَبْلُغَنَّ عِنْدَکَ الْکِبَرَ أَحَدُهُما أَوْ کِلاهُما فَلا تَقُلْ لَهُما أُفٍّ وَ لا تَنْهَرْهُما وَ قُلْ لَهُما قَوْلاً کَريمًا (23)
...و به پدر و مادر نيکي کنيد! هرگاه يکي از آن دو، يا هر دوي آنها، نزد تو به سن پيري رسند، کمترين اهانتي به آنها روا مدار! و بر آنها فرياد مزن! و گفتار لطيف و سنجيده و بزرگوارانه به آنها بگو!
***
وَ اخْفِضْ لَهُما جَناحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَ قُلْ رَبِّ ارْحَمْهُما کَما رَبَّياني صَغيرًا (24)
و بالهاي تواضع خويش را از محبّت و لطف، در برابر آنان فرود آر! و بگو: «پروردگارا! همانگونه که آنها مرا در کوچکي تربيت کردند، مشمول رحمتشان قرار ده!»
***
وَ آتِ ذَا الْقُرْبي حَقَّهُ وَ الْمِسْکينَ وَ ابْنَ السَّبيلِ وَ لا تُبَذِّرْ تَبْذيرًا (26)
و حقّ نزديکان را بپرداز، و (همچنين حق) مستمند و وامانده در راه را! و هرگز اسراف و تبذير مکن.
***
وَ لا تَجْعَلْ يَدَکَ مَغْلُولَةً إِلي عُنُقِکَ وَ لا تَبْسُطْها کُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُومًا مَحْسُورًا (29)
هرگز دستت را بر گردنت زنجير مکن، (و ترک انفاق و بخشش منما) و بيش از حدّ (نيز) دست خود را مگشاي، تا مورد سرزنش قرار گيري و از کار فروماني!
***
وَ لا تَقْرَبُوا مالَ الْيَتيمِ إِلاّ بِالَّتي هِيَ أَحْسَنُ حَتّي يَبْلُغَ أَشُدَّهُ وَ أَوْفُوا بِالْعَهْدِ إِنَّ الْعَهْدَ کانَ مَسْؤُلاً (34)
و به مال يتيم، جز به بهترين راه نزديک نشويد، تا به سر حد بلوغ رسد! و به عهد (خود) وفا کنيد، که از عهد سؤال ميشود!
***
وَ أَوْفُوا الْکَيْلَ إِذا کِلْتُمْ وَ زِنُوا بِالْقِسْطاسِ الْمُسْتَقيمِ ذلِکَ خَيْرٌ وَ أَحْسَنُ تَأْويلاً (35)
و هنگامي که پيمانه ميکنيد، حق پيمانه را ادا نماييد، و با ترازوي درست وزن کنيد! اين براي شما بهتر، و عاقبتش نيکوتر است.
***
وَ لا تَقْفُ ما لَيْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ وَ الْفُؤادَ کُلُّ أُولئِکَ کانَ عَنْهُ مَسْؤُلاً (36)
از آنچه به آن آگاهي نداري، پيروي مکن، چرا که گوش و چشم و دل، همه مسؤولند.
***
وَ لا تَمْشِ فِي اْلأَرْضِ مَرَحًا إِنَّکَ لَنْ تَخْرِقَ اْلأَرْضَ وَ لَنْ تَبْلُغَ الْجِبالَ طُولاً (37)
و روي زمين، با تکبر راه مرو! تو نميتواني زمين را بشکافي، و طول قامتت هرگز به کوهها نميرسد!
***
وَ لَقَدْ صَرَّفْنا في هذَا الْقُرْآنِ لِيَذَّکَّرُوا وَ ما يَزيدُهُمْ إِلاّ نُفُورًا (41)
ما در اين قرآن، انواع بيانات مؤثر را آورديم تا متذکر شوند! ولي (گروهي از کوردلان،) جز بر نفرتشان نميافزايد.
***
...وَ کانَ اْلإِنْسانُ کَفُورًا (67)
...و انسان، بسيار ناسپاس است!
***
وَ قُلْ جاءَ الْحَقُّ وَ زَهَقَ الْباطِلُ إِنَّ الْباطِلَ کانَ زَهُوقًا (81)
و بگو: «حق آمد، و باطل نابود شد؛ يقيناً باطل نابود شدني است!»

سوره الحجر - سوره النحل

سوره الحجر:

ما تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَها وَ ما يَسْتَأْخِرُونَ (5)
هيچ گروهي از اجل خود پيشي نمي‏گيرد؛ و از آن عقب نخواهد افتاد
 

***
سوره النحل :

خَلَقَ اْلإِنْسانَ مِنْ نُطْفَةٍ فَإِذا هُوَ خَصيمٌ مُبينٌ (4)
انسان را از نطفه بي‏ارزشي آفريد؛ و سرانجام (او موجودي فصيح، و) مدافع آشکار از خويشتن گرديد
***
خَيْرًا لِلَّذينَ أَحْسَنُوا في هذِهِ الدُّنْيا حَسَنَةٌ ... (30)...
(... براي کساني که نيکي کردند، در اين دنيا نيکي است؛ ...
***
فَإِنَّما عَلَيْکَ الْبَلاغُ الْمُبينُ (82)
( تو فقط وظيفه ابلاغ آشکار داري...
***
وَ أَوْفُوا بِعَهْدِ اللّهِ إِذا عاهَدْتُمْ وَ لا تَنْقُضُوا اْلأَيْمانَ بَعْدَ تَوْکيدِها وَ قَدْ جَعَلْتُمُ اللّهَ عَلَيْکُمْ کَفيلاً إِنَّ اللّهَ يَعْلَمُ ما تَفْعَلُونَ (91)
و هنگامي که با خدا عهد بستيد، به عهد او وفا کنيد! و سوگندها را بعد از محکم ساختن نشکنيد، در حالي که خدا را کفيل و ضامن بر (سوگند) خود قرار داده‏ايد، به يقين خداوند از آنچه انجام مي‏دهيد، آگاه است
***
وَ لا تَکُونُوا کَالَّتي نَقَضَتْ غَزْلَها مِنْ بَعْدِ قُوَّةٍ أَنْکاثًا تَتَّخِذُونَ أَيْمانَکُمْ دَخَلاً بَيْنَکُمْ أَنْ تَکُونَ أُمَّةٌ هِيَ أَرْبي ... (92)
همانند آن زنی نباشيد که پشمهاي تابيده خود را، پس از استحکام،وامي‏تابيد! در حالي که (سوگند و پيمان) خود را وسيله خيانت و فساد قرار مي‏دهيد؛...
 ***
وَ لا تَتَّخِذُوا أَيْمانَکُمْ دَخَلاً بَيْنَکُمْ فَتَزِلَّ قَدَمٌ بَعْدَ ثُبُوتِها ... (94)
سوگندهايتان را وسيله تقلّب و خيانت در ميان خود قرار ندهيد، مبادا گامي بعد از ثابت‏گشتن (بر ايمان) متزلزل شود؛ ...
***
ادْعُ إِلي سَبيلِ رَبِّکَ بِالْحِکْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ جادِلْهُمْ بِالَّتي هِيَ أَحْسَنُ ...125
با حکمت و اندرز نيکو، به راه پروردگارت دعوت نما! و با آنها به روشي که نيکوتر است، استدلال و مناظره کن ...
***
وَ إِنْ عاقَبْتُمْ فَعاقِبُوا بِمِثْلِ ما عُوقِبْتُمْ بِهِ وَ لَئِنْ صَبَرْتُمْ لَهُوَ خَيْرٌ لِلصّابِرينَ (126)
و هر گاه خواستيد مجازات کنيد، تنها بمقداري که به شما تعدّي شده کيفر دهيد و اگر شکيبايي کنيد، اين کار براي شکيبايان بهتر است

***.
إِنَّ اللّهَ مَعَ الَّذينَ اتَّقَوْا وَ الَّذينَ هُمْ مُحْسِنُونَ (128)
خداوند با کساني است که تقوا پيشه کرده‏اند، و کساني که نيکوکارند

سوره ابراهیم

وَخَابَ كُلُّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ...﴿۱۵﴾

...و [سرانجام] هر زورگوى لجوجى نوميد شد (۱۵)

***

...أَعْمَالُهُمْ كَرَمَادٍ اشْتَدَّتْ بِهِ الرِّيحُ فِي يَوْمٍ عَاصِفٍ لاَّ يَقْدِرُونَ مِمَّا كَسَبُواْ عَلَى شَيْءٍ ذَلِكَ هُوَ الضَّلاَلُ الْبَعِيدُ ﴿۱۸﴾

...كردارهايشان به خاكسترى مى‏ ماند كه بادى تند در روزى طوفانى بر آن بوزد از آنچه به دست آورده ‏اند 

هيچ [بهره‏ اى] نمى ‏توانند برد اين است همان گمراهى دور و دراز (۱۸)

***

...وَيُنفِقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلانِيَةً مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لاَّ بَيْعٌ فِيهِ وَلاَ خِلاَلٌ ﴿۳۱﴾

...و از آنچه به ايشان روزى داده‏ايم پنهان و آشكارا انفاق كنند پيش از آنكه روزى فرا رسد 

كه در آن نه داد و ستدى باشد و نه دوستيى (۳۱)

***

...إِنَّ الإِنسَانَ لَظَلُومٌ كَفَّارٌ ﴿۳۴﴾

... قطعا انسان ستم ‏پيشه ناسپاس است (۳۴)

 

سوره الرعد

إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَتَفَكَّرُونَ..﴿۳﴾

...براى مردمى كه تفكر مى‏كنند نشانه‏ هايى وجود دارد (۳)

 ***

...إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يَعْقِلُونَ ﴿۴﴾

...براى مردمى كه تعقل مى‏كنند دلايل [روشنى] است (۴)

*** 

...إِنَّ اللّهَ لاَ يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ ...﴿۱۱﴾

...در حقيقت‏ خدا حال قومى را تغيير نمى‏ دهد تا آنان حال خود را تغيير دهند ...(۱۱)

***

...وَأَمَّا مَا يَنفَعُ النَّاسَ فَيَمْكُثُ فِي الأَرْضِ ... ﴿۱۷﴾

...آنچه به مردم سود مى‏ رساند در زمين [باقى] مى‏ ماند ... (۱۷)

 ***

...إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُوْلُواْ الأَلْبَابِ ﴿۱۹﴾

... تنها خردمندانند كه عبرت مى‏ گيرند (۱۹)

***

...وَأَنفَقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلاَنِيَةً وَيَدْرَؤُونَ بِالْحَسَنَةِ السَّيِّئَةَ أُوْلَئِكَ لَهُمْ عُقْبَى الدَّارِ ﴿۲۲﴾

...و از آنچه روزيشان داديم نهان و آشكارا انفاق كردند و بدى را با نيكى مى‏ زدايند ايشان راست فرجام خوش سراى باقى (۲۲)

 ***

...فَإِنَّمَا عَلَيْكَ الْبَلاَغُ وَعَلَيْنَا الْحِسَابُ ﴿۴۰﴾

... بر تو رساندن [پيام] است و بر ما حساب [آنان](۴۰)

سوره یوسف

وَمَا أُبَرِّئُ نَفْسِي إِنَّ النَّفْسَ لأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ ...﴿۵۳﴾

و من نفس خود را تبرئه نمى‏ كنم چرا كه نفس قطعا به بدى امر مى‏ كند ...(۵۳)

***

...إِنَّ اللّهَ يَجْزِي الْمُتَصَدِّقِينَ ﴿۸۸﴾

...خدا صدقه‏ دهندگان را پاداش مى‏دهد(۸۸)

***

...فَإِنَّ اللّهَ لاَ يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ ﴿۹۰﴾

...خدا پاداش نيكوكاران را تباه نمى‏كند(۹۰)

***

وَكَأَيِّن مِّن آيَةٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ يَمُرُّونَ عَلَيْهَا وَهُمْ عَنْهَا مُعْرِضُونَ ﴿۱۰۵﴾

و چه بسيار نشانه‏ ها در آسمانها و زمين است كه بر آنها مى‏ گذرند در حالى كه از آنها روى برمى‏ گردانند (۱۰۵)

سوره هود

وَيَا قَوْمِ أَوْفُواْ الْمِكْيَالَ وَالْمِيزَانَ بِالْقِسْطِ وَلاَ تَبْخَسُواْ النَّاسَ أَشْيَاءهُمْ وَلاَ تَعْثَوْاْ فِي الأَرْضِ مُفْسِدِينَ ﴿۸۵﴾
و اى قوم پيمانه و ترازو را به داد تمام دهيد و حقوق مردم را كم مدهيد و در زمين به فساد سر برمداريد (۸۵)
***
قَالَ يَا قَوْمِ أَرَأَيْتُمْ ... إِنْ أُرِيدُ إِلاَّ الإِصْلاَحَ ... ﴿۸۸﴾
گفت اى قوم من بينديشيد ... من قصدى جز اصلاح [جامعه] تا آنجا كه بتوانم ندارم ...(۸۸)
***
وَلاَ تَرْكَنُواْ إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُواْ ... ﴿۱۱۳﴾
و به كسانى كه ستم كرده اند متمايل مشويد ... (۱۱۳)

سوره یونس

إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا وَعْدَ اللّهِ حَقًّا إِنَّهُ يَبْدَأُ الْخَلْقَ ثُمَّ يُعِيدُهُ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ بِالْقِسْطِ وَالَّذِينَ كَفَرُواْ لَهُمْ شَرَابٌ مِّنْ حَمِيمٍ وَعَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُواْ يَكْفُرُونَ ﴿۴﴾

بازگشت همه شما به سوى اوست وعده خدا حق است هموست كه آفرينش را آغاز مى‏كند سپس آن را باز مى‏گرداند تا كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‏اند به عدالت پاداش دهد و كسانى كه كفر ورزيده‏اند به سزاى كفرشان شربتى از آب جوشان و عذابى پر درد خواهند داشت (۴)

***

وَمَا كَانَ النَّاسُ إِلاَّ أُمَّةً وَاحِدَةً فَاخْتَلَفُواْ ...﴿۱۹﴾

و مردم جز يك امت نبودند پس اختلاف پيدا كردند ... (۱۹)

***

وَمَا يَتَّبِعُ أَكْثَرُهُمْ إِلاَّ ظَنًّا إَنَّ الظَّنَّ لاَ يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئًا إِنَّ اللّهَ عَلَيمٌ بِمَا يَفْعَلُونَ ﴿۳۶﴾

و بيشترشان جز از گمان پيروى نمى‏ كنند [ولى] گمان به هيچ وجه [آدمى را] از حقيقت بى‏ نياز نمى‏ گرداند آرى خدا به آنچه مى‏ كنند داناست (۳۶)

***

 ...فَقُل لِّي عَمَلِي وَلَكُمْ عَمَلُكُمْ أَنتُمْ بَرِيئُونَ مِمَّا أَعْمَلُ وَأَنَاْ بَرِيءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ ﴿۴۱﴾

...بگو عمل من به من اختصاص دارد و عمل شما به شما اختصاص دارد شما از آنچه من انجام مى‏ دهم غير مسؤوليد و من از آنچه شما انجام نمى دهيد غير مسؤولم (۴۱)

 ***

إِنَّ اللّهَ لاَ يَظْلِمُ النَّاسَ شَيْئًا وَلَكِنَّ النَّاسَ أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ ﴿۴۴﴾

خدا به هيچ وجه به مردم ستم نمى‏كند ليكن مردم خود بر خويشتن ستم مى ‏كنند (۴۴) 

سوره التوبة

إِنَّمَا الصَّدَقَاتُ لِلْفُقَرَاء وَالْمَسَاكِينِ وَالْعَامِلِينَ عَلَيْهَا وَالْمُؤَلَّفَةِ قُلُوبُهُمْ وَفِي الرِّقَابِ وَالْغَارِمِينَ وَفِي سَبِيلِ اللّهِ وَابْنِ السَّبِيلِ فَرِيضَةً مِّنَ اللّهِ وَاللّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ ﴿۶۰﴾

صدقات تنها به تهيدستان و بينوايان و متصديان [گردآورى و پخش] آن و كسانى كه دلشان به دست آورده مى‏شود و در [راه آزادى] بردگان و وامداران و در راه خدا و به در راه مانده اختصاص دارد [اين] به عنوان فريضه از جانب خداست و خدا داناى حكيم است (۶۰)

***

الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ بَعْضُهُم مِّن بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمُنكَرِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمَعْرُوفِ وَيَقْبِضُونَ أَيْدِيَهُمْ نَسُواْ اللّهَ فَنَسِيَهُمْ إِنَّ الْمُنَافِقِينَ هُمُ الْفَاسِقُونَ ﴿۶۷﴾

مردان و زنان دو چهره [همانند] يكديگرند به كار ناپسند وامى‏ دارند و از كار پسنديده باز مى ‏دارند و دستهاى خود را [از انفاق] فرو مى ‏بندند خدا را فراموش كردند پس [خدا هم] فراموششان كرد در حقيقت اين منافقانند كه فاسقند (۶۷)

***

وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاء بَعْضٍ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنكَرِ ... ﴿۷۱﴾

و مردان و زنان با ايمان دوستان يكديگرند كه به كارهاى پسنديده وا مى‏ دارند و از كارهاى ناپسند باز مى‏ دارند ...(۷۱)

*** 

...الآمِرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَالنَّاهُونَ عَنِ الْمُنكَرِ وَالْحَافِظُونَ لِحُدُودِ اللّهِ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ ﴿۱۱۲﴾ 

...وادارندگان به كارهاى پسنديده بازدارندگان از كارهاى ناپسند و پاسداران مقررات خدايند و مؤمنان را بشارت ده (۱۱۲)

سوره الأنفال

...وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ ﴿۳﴾

...و از آنچه به ايشان روزى داده‏ ايم انفاق مى ‏كنند (۳)

***

إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِندَ اللّهِ الصُّمُّ الْبُكْمُ الَّذِينَ لاَ يَعْقِلُونَ ﴿۲۲﴾

قطعا بدترين جنبندگان نزد خدا كران و لالانى ‏اند كه نمى‏ انديشند (۲۲)

***

...وَتَخُونُواْ أَمَانَاتِكُمْ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿۲۷﴾

و در امانتهاى خود خيانت نورزيد و خود مى‏ دانيد [كه نبايد خيانت كرد] (۲۷)

***

وَإِمَّا تَخَافَنَّ مِن قَوْمٍ خِيَانَةً فَانبِذْ إِلَيْهِمْ عَلَى سَوَاء إِنَّ اللّهَ لاَ يُحِبُّ الخَائِنِينَ ﴿۵۸﴾

و اگر از گروهى بيم خيانت دارى [پيمانشان را] به سويشان بينداز [تا طرفين] به طور يكسان [بدانند كه پيمان گسسته است] 

زيرا خدا خائنان را دوست نمى‏ دارد (۵۸)

***

وَإِن جَنَحُواْ لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَهَا وَتَوَكَّلْ عَلَى اللّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ ﴿۶۱﴾

و اگر به صلح گراييدند تو [نيز] بدان گراى و بر خدا توكل نما كه او شنواى داناست (۶۱)

***

وَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ لَوْ أَنفَقْتَ مَا فِي الأَرْضِ جَمِيعًا مَّا أَلَّفَتْ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ ... ﴿۶۳﴾

و ميان دلهايشان الفت انداخت كه اگر آنچه در روى زمين است همه را خرج مى ‏كردى 

نمى ‏توانستى ميان دلهايشان الفت برقرار كنى ...(۶۳)

سوره الأعراف

وَلِكُلِّ أُمَّةٍ أَجَلٌ فَإِذَا جَاء أَجَلُهُمْ لاَ يَسْتَأْخِرُونَ سَاعَةً وَلاَ يَسْتَقْدِمُونَ ﴿۳۴﴾

و براى هر امتى اجلى است پس چون اجلشان فرا رسد نه [مى‏توانند] ساعتى آن را پس اندازند و نه پيش (۳۴)

***

الَّذِينَ اتَّخَذُواْ دِينَهُمْ لَهْوًا وَلَعِبًا وَغَرَّتْهُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا فَالْيَوْمَ نَنسَاهُمْ كَمَا نَسُواْ لِقَاء يَوْمِهِمْ هَذَا وَمَا كَانُواْ بِآيَاتِنَا يَجْحَدُونَ ﴿۵۱﴾

همانان كه دين خود را سرگرمى و بازى پنداشتند و زندگى دنيا مغرورشان كرد پس همان گونه كه آنان ديدار امروز خود 

را از ياد بردند و آيات ما را انكار مى‏كردند ما [هم] امروز آنان را از ياد مى‏ بريم.(۵۱)

***

وَلاَ تُفْسِدُواْ فِي الأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاَحِهَا وَادْعُوهُ خَوْفًا وَطَمَعًا إِنَّ رَحْمَتَ اللّهِ قَرِيبٌ مِّنَ الْمُحْسِنِينَ ﴿۵۶﴾

و در زمين پس از اصلاح آن فساد مكنيد و با بيم و اميد او را بخوانيد كه رحمت‏ خدا به نيكوكاران نزديك است (۵۶)

***

...فَأَوْفُواْ الْكَيْلَ وَالْمِيزَانَ وَلاَ تَبْخَسُواْ النَّاسَ أَشْيَاءهُمْ وَلاَ تُفْسِدُواْ فِي الأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاَحِهَا ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ﴿۸۵﴾

پس پيمانه و ترازو را تمام نهيد و اموال مردم را كم مدهيد و در زمين پس از اصلاح آن فساد مكنيد اين [رهنمودها] 

اگر مؤمنيد براى شما بهتر است.(۸۵)

***

وَمِمَّنْ خَلَقْنَا أُمَّةٌ يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَبِهِ يَعْدِلُونَ ﴿۱۸۱﴾

و از ميان كسانى كه آفريده‏ايم گروهى هستند كه به حق هدايت مى‏كنند و به حق داورى مى‏ نمايند (۱۸۱)

***

خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَأَعْرِضْ عَنِ الْجَاهِلِينَ ﴿۱۹۹﴾

گذشت پيشه كن و به [كار] پسنديده فرمان ده و از نادانان رخ برتاب (۱۹۹)

سوره الانعام

وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلاَّ لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَلَلدَّارُ الآخِرَةُ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ يَتَّقُونَ أَفَلاَ تَعْقِلُونَ ﴿۳۲﴾ 

و زندگى دنيا جز بازى و سرگرمى نيست و قطعا سراى بازپسين براى كسانى كه پرهيزگارى مى‏ كنند بهتر است آيا نمى‏ انديشيد(۳۲)

***

قَدْ نَعْلَمُ إِنَّهُ لَيَحْزُنُكَ الَّذِي يَقُولُونَ فَإِنَّهُمْ لاَ يُكَذِّبُونَكَ وَلَكِنَّ الظَّالِمِينَ بِآيَاتِ اللّهِ يَجْحَدُونَ ﴿۳۳﴾

به يقين مى‏دانيم كه آنچه مى‏ گويند تو را سخت غمگين مى‏ كند در واقع آنان تو را تكذيب نمى‏ كنند 

ولى ستمكاران آيات خدا را انكار مى‏ كنند (۳۳)

***

وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِينَ إِلاَّ مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ فَمَنْ آمَنَ وَأَصْلَحَ فَلاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿۴۸﴾

و ما پيامبران [خود] را جز بشارتگر و هشداردهنده نمى‏فرستيم پس كسانى كه ايمان آورند و نيكوكارى كنند بيمى بر آنان نيست و اندوهگين نخواهند شد (۴۸) 

***

وَلاَ تَسُبُّواْ الَّذِينَ يَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ فَيَسُبُّواْ اللّهَ عَدْوًا بِغَيْرِ عِلْمٍ كَذَلِكَ زَيَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلَى رَبِّهِم مَّرْجِعُهُمْ فَيُنَبِّئُهُم بِمَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ﴿۱۰۸﴾

و آنهايى را كه جز خدا مى‏خوانند دشنام مدهيد كه آنان از روى دشمنى [و] به نادانى خدا را دشنام خواهند داد 

اين گونه براى هر امتى كردارشان را آراستيم آنگاه بازگشت آنان به سوى پروردگارشان خواهد بود و 

ايشان را از آنچه انجام مى ‏دادند آگاه خواهد ساخت (۱۰۸)

***

وَنُقَلِّبُ أَفْئِدَتَهُمْ وَأَبْصَارَهُمْ كَمَا لَمْ يُؤْمِنُواْ بِهِ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَنَذَرُهُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ ﴿۱۱۰﴾

و دلها و ديدگانشان را برمى‏ گردانيم [در نتيجه به آيات ما ايمان نمى ‏آورند] چنانكه نخستين بار به آن ايمان نياوردند 

و آنان را رها مى ‏كنيم تا در طغيانشان سرگردان بمانند (۱۱۰)

***

وَإِن تُطِعْ أَكْثَرَ مَن فِي الأَرْضِ يُضِلُّوكَ عَن سَبِيلِ اللّهِ إِن يَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ وَإِنْ هُمْ إِلاَّ يَخْرُصُونَ﴿۱۱۶﴾

و اگر از بيشتر كسانى كه در [اين سر]زمين مى‏ باشند پيروى كنى تو را از راه خدا گمراه مى‏ كنند

آنان جز از گمان [خود] پيروى نمى‏ كنند و جز به حدس و تخمين نمى‏ پردازند (۱۱۶)

***

...وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا...﴿۱۵۱﴾

و به پدر و مادر احسان كنيد ...(۱۵۱)

***

وَلاَ تَقْرَبُواْ مَالَ الْيَتِيمِ إِلاَّ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ حَتَّى يَبْلُغَ أَشُدَّهُ وَأَوْفُواْ الْكَيْلَ وَالْمِيزَانَ بِالْقِسْطِ لاَ نُكَلِّفُ نَفْسًا إِلاَّ وُسْعَهَا وَإِذَا قُلْتُمْ فَاعْدِلُواْ وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَى وَبِعَهْدِ اللّهِ أَوْفُواْ ذَلِكُمْ وَصَّاكُم بِهِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ﴿۱۵۲﴾

و به مال يتيم جز به نحوى [هر چه نيكوتر] نزديك مشويد تا به حد رشد خود برسد و پيمانه و ترازو را به عدالت تمام بپيماييد 

هيچ كس را جز به قدر توانش تكليف نمى‏ كنيم و چون [به داورى يا شهادت] سخن گوييد دادگرى كنيد 

هر چند [در باره] خويشاوند [شما] باشد و به پيمان خدا وفا كنيد اينهاست كه [خدا] شما را به آن سفارش كرده است 

باشد كه پند گيريد (۱۵۲)

***

مَن جَاء بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا وَمَن جَاء بِالسَّيِّئَةِ فَلاَ يُجْزَى إِلاَّ مِثْلَهَا وَهُمْ لاَ يُظْلَمُونَ ﴿۱۶۰﴾

هر كس كار نيكى بياورد ده برابر آن [پاداش] خواهد داشت و هر كس كار بدى بياورد 

جز مانند آن جزا نيابد و بر آنان ستم نرود (۱۶۰)

سوره المائده

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَوْفُواْ بِالْعُقُودِ 

﴿۱﴾

اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد به قراردادها[ى خود] وفا كنيد...

(۱)

 ***

وَاذْكُرُواْ نِعْمَةَ اللّهِ عَلَيْكُمْ وَمِيثَاقَهُ الَّذِي وَاثَقَكُم بِهِ إِذْ قُلْتُمْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَاتَّقُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ

﴿۷﴾

و نعمتى را كه خدا بر شما ارزانى داشته و [نيز] پيمانى را كه به [انجام] آن شما را متعهد گردانيده به ياد آوريد آنگاه كه گفتيد شنيديم و اطاعت كرديم و از خدا پروا داريد كه خدا به راز دلها آگاه است

(۷)

***

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُونُواْ قَوَّامِينَ لِلّهِ شُهَدَاء بِالْقِسْطِ وَلاَ يَجْرِمَنَّكُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلَى أَلاَّ تَعْدِلُواْ اعْدِلُواْ هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى وَاتَّقُواْ اللّهَ إِنَّ اللّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ

﴿۸﴾

اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد براى خدا به داد برخيزيد [و] به عدالت‏شهادت دهيد و البته نبايد دشمنى گروهى شما را بر آن دارد كه عدالت نكنيد عدالت كنيد كه آن به تقوا نزديكتر است و از خدا پروا داريد كه خدا به آنچه انجام مى‏دهيد آگاه است

(۸)

***

...أَنَّهُ مَن قَتَلَ نَفْسًا بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسَادٍ فِي الأَرْضِ فَكَأَنَّمَا قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعًا وَمَنْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّمَا أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعًا وَلَقَدْ جَاءتْهُمْ رُسُلُنَا بِالبَيِّنَاتِ ثُمَّ إِنَّ كَثِيرًا مِّنْهُم بَعْدَ ذَلِكَ فِي الأَرْضِ لَمُسْرِفُونَ

﴿۳۲﴾

هر كس كسى را جز به قصاص قتل يا [به كيفر] فسادى در زمين بكشد چنان است كه گويى همه مردم را كشته باشد و هر كس كسى را زنده بدارد چنان است كه گويى تمام مردم را زنده داشته است و قطعا پيامبران ما دلايل آشكار براى آنان آوردند [با اين همه] پس از آن بسيارى از ايشان در زمين زياده‏روى مى‏كنند

(۳۲)

***

سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ أَكَّالُونَ لِلسُّحْتِ فَإِن جَآؤُوكَ فَاحْكُم بَيْنَهُم أَوْ أَعْرِضْ عَنْهُمْ وَإِن تُعْرِضْ عَنْهُمْ فَلَن يَضُرُّوكَ شَيْئًا وَإِنْ حَكَمْتَ فَاحْكُم بَيْنَهُمْ بِالْقِسْطِ إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ

﴿۴۲﴾

پذيرا و شنواى دروغ هستند [و] بسيار مال حرام مى‏خورند پس اگر نزد تو آمدند [يا] ميان آنان داورى كن يا از ايشان روى برتاب و اگر از آنان روى برتابى هرگز زيانى به تو نخواهند رسانيد و اگر داورى مى‏كنى پس به عدالت در ميانشان حكم كن كه خداوند دادگران را دوست مى‏دارد

(۴۲)

***

...فَاسْتَبِقُوا الخَيْرَاتِ إِلَى الله مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا ...

﴿۴۸﴾

...پس در كارهاى نيك بر يكديگر سبقت گيريد بازگشت [همه] شما به سوى خداست ...

(۴۸)

قُل لاَّ يَسْتَوِي الْخَبِيثُ وَالطَّيِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَكَ كَثْرَةُ الْخَبِيثِ فَاتَّقُواْ اللّهَ يَا أُوْلِي الأَلْبَابِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ

﴿۱۰۰﴾

بگو پليد و پاك يكسان نيستند هر چند كثرت پليد[ها] تو را به شگفت آورد پس اى خردمندان از خدا پروا كنيد باشد كه رستگار شويد

(۱۰۰)

سوره النساء

وَآتُواْ الْيَتَامَى أَمْوَالَهُمْ وَلاَ تَتَبَدَّلُواْ الْخَبِيثَ بِالطَّيِّبِ وَلاَ تَأْكُلُواْ أَمْوَالَهُمْ إِلَى أَمْوَالِكُمْ إِنَّهُ كَانَ حُوبًا كَبِيرًا

﴿۲﴾

و اموال يتيمان را به آنان [باز]دهيد و [مال پاك] و [مرغوب آنان ] را با [مال] ناپاك [خود] عوض نكنيد و اموال آنان را همراه با اموال خود مخوريد كه اين گناهى بزرگ است

(۲)

***

وَلاَ تُؤْتُواْ السُّفَهَاء أَمْوَالَكُمُ الَّتِي جَعَلَ اللّهُ لَكُمْ قِيَامًا وَارْزُقُوهُمْ فِيهَا وَاكْسُوهُمْ وَقُولُواْ لَهُمْ قَوْلًا مَّعْرُوفًا

﴿۵﴾

واموال خود را كه خداوند آن را وسيله قوام [زندگى] شما قرار داده به سفيهان مدهيد و[لى] از [عوايد] آن به ايشان بخورانيد و آنان را پوشاك دهيد و با آنان سخنى پسنديده بگوييد

(۵)

***

إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوَالَ الْيَتَامَى ظُلْمًا إِنَّمَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نَارًا وَسَيَصْلَوْنَ سَعِيرًا ﴿۱۰﴾

در حقيقت كسانى كه اموال يتيمان را به ستم مى‏خورند جز اين نيست كه آتشى در شكم خود فرو مى‏برند و به زودى در آتشى فروزان درآيند

(۱۰)

***

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تَأْكُلُواْ أَمْوَالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ إِلاَّ أَن تَكُونَ تِجَارَةً عَن تَرَاضٍ مِّنكُمْ وَلاَ تَقْتُلُواْ أَنفُسَكُمْ إِنَّ اللّهَ كَانَ بِكُمْ رَحِيمًا

﴿۲۹﴾

اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد اموال همديگر را به ناروا مخوريد مگر آنكه داد و ستدى با تراضى يكديگر از شما [انجام گرفته] باشد و خودتان را مكشيد زيرا خدا همواره با شما مهربان است

(۲۹)

***

إِنَّ اللّهَ يَأْمُرُكُمْ أَن تُؤدُّواْ الأَمَانَاتِ إِلَى أَهْلِهَا وَإِذَا حَكَمْتُم بَيْنَ النَّاسِ أَن تَحْكُمُواْ بِالْعَدْلِ إِنَّ اللّهَ نِعِمَّا يَعِظُكُم بِهِ إِنَّ اللّهَ كَانَ سَمِيعًا بَصِيرًا

﴿۵۸﴾

خدا به شما فرمان مى ‏دهد كه سپرده‏ ها را به صاحبان آنها رد كنيد و چون ميان مردم داورى مى‏ كنيد به عدالت داورى كنيد در حقيقت نيكو چيزى است كه خدا شما را به آن پند مى‏ دهد خدا شنواى بيناست.

(۵۸)

***

أَيْنَمَا تَكُونُواْ يُدْرِككُّمُ الْمَوْتُ وَلَوْ كُنتُمْ فِي بُرُوجٍ مُّشَيَّدَةٍ وَإِن تُصِبْهُمْ حَسَنَةٌ يَقُولُواْ هَذِهِ مِنْ عِندِ اللّهِ وَإِن تُصِبْهُمْ سَيِّئَةٌ يَقُولُواْ هَذِهِ مِنْ عِندِكَ قُلْ كُلًّ مِّنْ عِندِ اللّهِ فَمَا لِهَؤُلاء الْقَوْمِ لاَ يَكَادُونَ يَفْقَهُونَ حَدِيثًا

﴿۷۸﴾

هر كجا باشيد شما را مرگ درمى‏ يابد هر چند در برج هاى استوار باشيد و اگر [پيشامد] خوبى به آنان برسد مى‏ گويند اين از جانب خداست و چون صدمه‏ اى به ايشان برسد مى‏ گويند اين از طرف توست بگو همه از جانب خداست [آخر] اين قوم را چه شده است كه نمى‏ خواهند سخنى را [درست] دريابند.

(۷۸)

***

مَّن يَشْفَعْ شَفَاعَةً حَسَنَةً يَكُن لَّهُ نَصِيبٌ مِّنْهَا وَمَن يَشْفَعْ شَفَاعَةً سَيِّئَةً يَكُن لَّهُ كِفْلٌ مِّنْهَا وَكَانَ اللّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ مُّقِيتًا

﴿۸۵﴾

هر كس شفاعت پسنديده كند براى وى از آن نصيبى خواهد بود و هر كس شفاعت ناپسنديده‏ اى كند براى او از آن [نيز] سهمى خواهد بود و خدا همواره به هر چيزى تواناست (۸۵)

***

وَإِذَا حُيِّيْتُم بِتَحِيَّةٍ فَحَيُّواْ بِأَحْسَنَ مِنْهَا أَوْ رُدُّوهَا إِنَّ اللّهَ كَانَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ حَسِيبًا

﴿۸۶﴾

و چون به شما درود گفته شد شما به [صورتى] بهتر از آن درود گوييد يا همان را [در پاسخ] برگردانيد كه خدا همواره به هر چيزى حسابرس است

(۸۶)

***

وَلاَ تُجَادِلْ عَنِ الَّذِينَ يَخْتَانُونَ أَنفُسَهُمْ إِنَّ اللّهَ لاَ يُحِبُّ مَن كَانَ خَوَّانًا أَثِيمًا

﴿۱۰۷﴾

و از كسانى كه به خويشتن خيانت مى‏كنند دفاع مكن كه خداوند هر كس را كه خيانتگر و گناه‏پيشه باشد دوست ندارد (۱۰۷) 

***

وَمَن يَكْسِبْ خَطِيئَةً أَوْ إِثْمًا ثُمَّ يَرْمِ بِهِ بَرِيئًا فَقَدِ احْتَمَلَ بُهْتَانًا وَإِثْمًا مُّبِينًا

﴿۱۱۲﴾

و هر كس خطا يا گناهى مرتكب شود سپس آن را به بى‏گناهى نسبت دهد قطعا بهتان و گناه آشكارى بر دوش كشيده است (۱۱۲)

***

لاَّ خَيْرَ فِي كَثِيرٍ مِّن نَّجْوَاهُمْ إِلاَّ مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلاَحٍ بَيْنَ النَّاسِ وَمَن يَفْعَلْ ذَلِكَ ابْتَغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ فَسَوْفَ نُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا

﴿۱۱۴﴾

در بسيارى از رازگوييهاى ايشان خيرى نيست مگر كسى كه [بدين وسيله] به صدقه يا كار پسنديده يا سازشى ميان مردم فرمان دهد و هر كس براى طلب خشنودى خدا چنين كند به زودى او را پاداش بزرگى خواهيم داد

(۱۱۴)

***

وَإِنِ امْرَأَةٌ خَافَتْ مِن بَعْلِهَا نُشُوزًا أَوْ إِعْرَاضًا فَلاَ جُنَاْحَ عَلَيْهِمَا أَن يُصْلِحَا بَيْنَهُمَا صُلْحًا وَالصُّلْحُ خَيْرٌ وَأُحْضِرَتِ الأَنفُسُ الشُّحَّ وَإِن تُحْسِنُواْ وَتَتَّقُواْ فَإِنَّ اللّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا

﴿۱۲۸﴾

و اگر زنى از شوهر خويش بيم ناسازگارى يا رويگردانى داشته باشد بر آن دو گناهى نيست كه از راه صلح با يكديگربه آشتى گرايند كه سازش بهتر است و[لى] بخل [و بى‏ گذشت بودن] در نفوس حضور [و غلبه] دارد و اگر نيكى كنيد و پرهيزگارى پيشه نماييد قطعا خدا به آنچه انجام مى‏دهيد آگاه است

(۱۲۸)

***

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُونُواْ قَوَّامِينَ بِالْقِسْطِ شُهَدَاء لِلّهِ وَلَوْ عَلَى أَنفُسِكُمْ أَوِ الْوَالِدَيْنِ وَالأَقْرَبِينَ إِن يَكُنْ غَنِيًّا أَوْ فَقَيرًا فَاللّهُ أَوْلَى بِهِمَا فَلاَ تَتَّبِعُواْ الْهَوَى أَن تَعْدِلُواْ وَإِن تَلْوُواْ أَوْ تُعْرِضُواْ فَإِنَّ اللّهَ كَانَ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا

﴿۱۳۵﴾

اى كسانى كه ايمان آورده ‏ايد پيوسته به عدالت قيام كنيد و براى خدا گواهى دهيد هر چند به زيان خودتان يا [به زيان] پدر و مادر و خويشاوندان [شما] باشد اگر [يكى از دو طرف دعوا] توانگر يا نيازمند باشد باز خدا به آن دو [از شما] سزاوارتر است پس از پى هوس نرويد كه [درنتيجه از حق] عدول كنيد و اگر به انحراف گراييد يا اعراض نماييد قطعا خدا به آنچه انجام مى ‏دهيد آگاه است

(۱۳۵)

***

لاَّ يُحِبُّ اللّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوَءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلاَّ مَن ظُلِمَ وَكَانَ اللّهُ سَمِيعًا عَلِيمًا

﴿۱۴۸﴾

خداوند بانگ برداشتن به بدزبانى را دوست ندارد مگر [از] كسى كه بر او ستم رفته باشد و خدا شنواى داناست

(۱۴۸)

***

إِن تُبْدُواْ خَيْرًا أَوْ تُخْفُوهُ أَوْ تَعْفُواْ عَن سُوَءٍ فَإِنَّ اللّهَ كَانَ عَفُوًّا قَدِيرًا

﴿۱۴۹﴾

اگر خيرى را آشكار كنيد يا پنهانش داريد يا از بديى درگذريد پس خدا درگذرنده تواناست (۱۴۹)