سوره الطلاق - سوره التحریم - سوره الملک - سوره القلم - الحاقه - سوره المعارج - سوره نوح - سوره المزمل - سوره المدثر - سوره القیامه - سوره الانسان - سوره المرسلات

سوره الطلاق

لِيُنْفِقْ ذُو سَعَةٍ مِنْ سَعَتِهِ وَ مَنْ قُدِرَ عَلَيْهِ رِزْقُهُ فَلْيُنْفِقْ مِمّا آتاهُ اللّهُ لا يُکَلِّفُ اللّهُ نَفْسًا إِلاّ ما آتاها سَيَجْعَلُ اللّهُ بَعْدَ عُسْرٍ يُسْرًا (7)
آنان که امکانات وسيعي دارند، بايد از امکانات وسيع خود انفاق کنند و آنها که تنگدستند، از آنچه که خدا به آنها داده انفاق نمايند؛ خداوند هيچ کس را جز به مقدار توانايي که به او داده تکليف نمي‏ کند؛ خداوند بزودي بعد از سختيها آساني قرار مي‏ دهد.
***
سوره التحریم

يا أَيُّهَا النَّبِيُّ لِمَ تُحَرِّمُ ما أَحَلَّ اللّهُ لَکَ تَبْتَغي مَرْضاتَ أَزْواجِکَ وَ اللّهُ غَفُورٌ رَحيمٌ (1)
اي پيامبر! چرا چيزي را که خدا بر تو حلال کرده بخاطر جلب رضايت همسرانت بر خود حرام مي‏کني؟! و خداوند آمرزنده و رحيم است.
***
سوره الملک

أَ فَمَنْ يَمْشي مُکِبًّا عَلي وَجْهِهِ أَهْدي أَمَّنْ يَمْشي سَوِيًّا عَلي صِراطٍ مُسْتَقيمٍ (22)
آيا کسي که به رو افتاده حرکت مي‏کند به هدايت نزديکتر است يا کسي که راست ‏قامت در صراط مستقيم گام بر مي ‏دارد؟!
***
سوره القلم

وَ لا تُطِعْ کُلَّ حَلاّفٍ مَهينٍ (10)
و از کسي که بسيار سوگند ياد مي‏ کند و پست است اطاعت مکن،
***
هَمّازٍ مَشّاءٍ بِنَميمٍ (11)
کسي که بسيار عيبجوست و به سخن چيني آمد و شد مي ‏کند،
***
مَنّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثيمٍ (12)
و بسيار مانع کار خير، و متجاوز و گناهکار است؛
***
عُتُلٍّ بَعْدَ ذلِکَ زَنيمٍ (13)
علاوه بر اينها کينه توز و پرخور و خشن و بدنام است .
***
أَنْ کانَ ذا مالٍ وَ بَنينَ (14)
مبادا بخاطر اينکه صاحب مال و فرزندان فراوان است (از او پيروي کني) .
***
الحاقه

وَ لا يَحُضُّ عَلي طَعامِ الْمِسْکينِ (34)
و هرگز مردم را بر اطعام مستمندان تشويق نمي‏ نمود؛
***
فَلَيْسَ لَهُ الْيَوْمَ هاهُنا حَميمٌ (35)
از اين رو امروز هم در اينجا يار مهرباني ندارد،
***
سوره المعارج

فَاصْبِرْ صَبْرًا جَميلاً (5)
پس صبر جميل پيشه کن،
***
نَّ اْلإِنْسانَ خُلِقَ هَلُوعًا (19)
به يقين انسان حريص و کم ‏طاقت آفريده شده است،
***
إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا (20)
هنگامي که بدي به او رسد بيتابي مي ‏کند،
***
وَ إِذا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا (21)
و هنگامي که خوبي به او رسد مانع ديگران مي‏شود (و بخل مي ‏ورزد)،
***
سوره نوح

...إِنَّ أَجَلَ اللّهِ إِذا جاءَ لا يُؤَخَّرُ لَوْ کُنْتُمْ تَعْلَمُونَ (4)
... هنگامي که اجل الهي فرا رسد، تأخيري نخواهد داشت اگر مي ‏دانستيد .
***
إِلاّ بَلاغًا مِنَ اللّهِ وَ رِسالاتِهِ...(23)
تنها وظيفه من ابلاغ از سوي خدا و رساندن رسالات اوست...
***
سوره المزمل

وَ رَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتيلاً (4)
...و قرآن را با دقّت و تأمّل بخوان؛
***
إِنَّ هذِهِ تَذْکِرَةٌ فَمَنْ شاءَ اتَّخَذَ إِلي رَبِّهِ سَبيلاً (19)
اين هشدار و تذکّري است، پس هر کس بخواهد راهي به سوي پروردگارش برمي‏ گزيند.
***
سوره المدثر

يا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ (1)
اي جامه خواب به خود پيچيده (و در بستر آرميده)!
***
قُمْ فَأَنْذِرْ (2)
برخيز و انذار کن (و عالميان را بيم ده)،
***
وَ رَبَّکَ فَکَبِّرْ (3)
و پروردگارت را بزرگ بشمار،
***
وَ ثِيابَکَ فَطَهِّرْ (4)
و لباست را پاک کن،
***
وَ الرُّجْزَ فَاهْجُرْ (5)
و از پليدي دوري کن،
***
وَ لا تَمْنُنْ تَسْتَکْثِرُ (6)
و منّت مگذار و فزوني مطلب،
***
وَ لِرَبِّکَ فَاصْبِرْ (7)
و بخاطر پروردگارت شکيبايي کن.
***
سوره القیامه

...بَلْ تُحِبُّونَ الْعاجِلَةَ (20)
...بلکه شما دنياي زودگذر را دوست داريد .
***
وَ تَذَرُونَ اْلآخِرَةَ (21)
و آخرت را رها مي‏ کنيد.
***
سوره الانسان

إِنّا خَلَقْنَا اْلإِنْسانَ مِنْ نُطْفَةٍ أَمْشاجٍ نَبْتَليهِ فَجَعَلْناهُ سَميعًا بَصيرًا (2)
ما انسان را از نطفه مختلطي آفريديم، و او را مي‏آزماييم؛ (بدين جهت) او را شنوا و بينا قرار داديم.
***
إِنّا هَدَيْناهُ السَّبيلَ إِمّا شاکِرًا وَ إِمّا کَفُورًا (3)
ما راه را به او نشان داديم، خواه شاکر باشد (و پذيرا گردد) يا ناسپاس.
***
يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَ يَخافُونَ يَوْمًا کانَ شَرُّهُ مُسْتَطيرًا (7)
آنها به نذر خود وفا مي ‏کنند، و از روزي که شرّ و عذابش گسترده است مي‏ ترسند،
***
وَ يُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلي حُبِّهِ مِسْکينًا وَ يَتيمًا وَ أَسيرًا (8)
و غذاي (خود) را با اينکه به آن علاقه (و نياز) دارند، به «مسکين» و «يتيم» و «اسير» مي‏ دهند.
***
إِنَّما نُطْعِمُکُمْ لِوَجْهِ اللّهِ لا نُريدُ مِنْکُمْ جَزاءً وَ لا شُکُورًا (9)
(و مي ‏گويند:) ما شما را بخاطر خدا اطعام مي‏ کنيم، و هيچ پاداش و سپاسي از شما نمي‏ خواهيم.
***
سوره المرسلات

وَ ما أَدْراکَ ما يَوْمُ الْفَصْلِ (14)
تو چه مي‏داني روز جدايي چيست.
***
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبينَ (15)
واي در آن روز بر تکذيب‏ کنندگان.