سوره ابراهیم

وَخَابَ كُلُّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ...﴿۱۵﴾

...و [سرانجام] هر زورگوى لجوجى نوميد شد (۱۵)

***

...أَعْمَالُهُمْ كَرَمَادٍ اشْتَدَّتْ بِهِ الرِّيحُ فِي يَوْمٍ عَاصِفٍ لاَّ يَقْدِرُونَ مِمَّا كَسَبُواْ عَلَى شَيْءٍ ذَلِكَ هُوَ الضَّلاَلُ الْبَعِيدُ ﴿۱۸﴾

...كردارهايشان به خاكسترى مى‏ ماند كه بادى تند در روزى طوفانى بر آن بوزد از آنچه به دست آورده ‏اند 

هيچ [بهره‏ اى] نمى ‏توانند برد اين است همان گمراهى دور و دراز (۱۸)

***

...وَيُنفِقُواْ مِمَّا رَزَقْنَاهُمْ سِرًّا وَعَلانِيَةً مِّن قَبْلِ أَن يَأْتِيَ يَوْمٌ لاَّ بَيْعٌ فِيهِ وَلاَ خِلاَلٌ ﴿۳۱﴾

...و از آنچه به ايشان روزى داده‏ايم پنهان و آشكارا انفاق كنند پيش از آنكه روزى فرا رسد 

كه در آن نه داد و ستدى باشد و نه دوستيى (۳۱)

***

...إِنَّ الإِنسَانَ لَظَلُومٌ كَفَّارٌ ﴿۳۴﴾

... قطعا انسان ستم ‏پيشه ناسپاس است (۳۴)